- ملاباشی
بزرگ و سردستۀ ملایان
معنی ملاباشی - جستجوی لغت در جدول جو
- ملاباشی (مُلْ لا)
ملا که در دربار پادشاهان باشد. (آنندراج). لقبی که به بعضی از معلمین سلاطین و شاهزادگان می داده اند. لقب معملهای عربیت سر خانه در خانه شاهزادگان وامرا در دورۀ صفویه و قاجاریه. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، رئیس و بزرگ ملایان. اعلم و افضل ملایان: در بیان شغل ملاباشی و اهالی شرع دارالسلطنۀ اصفهان... مشارالیه سرکردۀ تمام ملاها و در ازمنۀ سابقۀ سلاطین صفویه ملاباشیگری منصب معینی نبود بلکه افضل فضلای هر عصری در معنی ملاباشی، در مجلس پادشاهان نزدیک به مسند مکان معینی داشته واحدی از فضلا و سادات نزدیکتر از ایشان در خدمت پادشاهان نمی نشستند... (تذکره الملوک ص 2). بعد از فوت او ملامحمدحسین نامی ملاباشی شده. (تذکره الملوک ص 2)
- ملاباشی (مُلْ لا قِ)
دهی از دهستان کلخوران است که در بخش مرکزی شهرستان اردبیل واقع است و 867 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
- ملاباشی
لقبی که به بعضی از معلمین سلاطین و شاهزادگان میداده اند
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُلْ لا بُ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان سربند بالاست که در بخش سربند شهرستان اراک واقع است و 1067 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
نام قسمتی از هندوستان که در جزء غربی دکن واقع شده. (ناظم الاطباء). مالابار. رجوع به همین کلمه و ملیبار شود
باقیمانده و بازمانده، (ناظم الاطباء)، مابقی، رجوع به مابقی شود
آفرین و تحسین و تعریف، (ناظم الاطباء)
(مُ)
لغت نامه دهخدا
شاعری بوده است و صاحب المعجم دو بیت زیر را از وی نقل کرده است:
تابنده دو ماه از دو بناگوش تو هموار
وز دو رخ رخشنده خریدار و ترازو
با ران و سرین سار هیونانی و گوران
با چشم گوزنانی و با گردن آهو.
(المعجم ص 199)
تابنده دو ماه از دو بناگوش تو هموار
وز دو رخ رخشنده خریدار و ترازو
با ران و سرین سار هیونانی و گوران
با چشم گوزنانی و با گردن آهو.
(المعجم ص 199)
(مُ ل لا جُ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان باوی (بلوک حمید) است که در بخش مرکزی شهرستان اهواز واقع است و 300 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
(مُلْ لا مَ حَلْ لِ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان بروانان است که در بخش ترکمان شهرستان میانه واقع است و 1013 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
(مَنی ی)
لغت نامه دهخدا
آنکه نصیحت پیدا کند و بدی پنهان دارد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). دروغگویی که گوید و نکند و متظاهری که در دوستی راست نباشد بلکه نصیحت آشکار کند و جز آن را پنهان دارد. (از اقرب الموارد)
(مُلْ لا)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان مرگور است که در بخش سلوانای شهرستان ارومیه واقع است و 102 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
(مُلْ لا بَ)
لغت نامه دهخدا
ملانقطی. آنکه نتواند به خوبی کتابت خواندن جز آنکه نقطه ها و اعراب آن واضح نهاده باشد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به ملانقطی شود
(کُ)
لغت نامه دهخدا
نسبت است به کلاباد که محله ای بزرگ در بخارا در قسمت بالای شهراست. (از انساب سمعانی)
نسبت است به کلاباد که محله ای است در نیشابور و جلابادش خوانند. (از انساب سمعانی)
نسبت است به کلاباد که محله ای است در نیشابور و جلابادش خوانند. (از انساب سمعانی)
(مُلْ لا)
لغت نامه دهخدا
معلمه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). معلمۀ مکتب دختران.
- ملاباجی چندک، زنی که دایم بر مصائب خود یا دیگران غم خورد یا دایم از عجز خود گوید. به مزاح، زنی بسیار اندوه خواره. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
- ملاباجی چندک، زنی که دایم بر مصائب خود یا دیگران غم خورد یا دایم از عجز خود گوید. به مزاح، زنی بسیار اندوه خواره. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
(مُلْ لا گَ)
لغت نامه دهخدا
رتبه و شغل و عمل ملاباشی: در ازمنۀ سابقه ملاباشیگری منصب معینی نبود. (تذکرهالملوک، ص 1). میرمحمدباقر نام فاضلی با آنکه در فضیلت ازآقا جمال هم عصر خود کمتر بود به رتبۀ ملاباشیگری سرافراز. (تذکره الملوک ص 2). و رجوع به ملاباشی شود
رئیس ملا یان ملایی که در دربار پادشاهان باشد و تدریس شاه یا شاهزادگان را بعهده دارد (صفویه قاجاریه) : (فصل اول در بیان شغل ملا باشی - مشار الیه سرکرده تمام ملا ها (بود)،) (تذکره الملوک. 1)
صفت بازدیدکننده
زن با سواد
مبید، بازدید کننده