معنی ملاب در لغت نامه دهخدا

نوعی است از بوی خوش. (مهذب الاسماء). فارسی معرب است و آن نوعی از بوی خوش است. (المعرب جوالیقی ص 316). نوعی از بوی خوش یا آن زعفران است. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). عطری شبیه خَلوق یا زعفران. (از اقرب الموارد ذیل ’ل وب’). هر عطر مایع، فارسی است. (از اقرب الموارد ذیل ’م ل ب’). فارسی آن مُلاب است و آن هر عطر مایع را گویند. (از الفاظ الفارسیه المعربه تألیف ادی شیر)

معنی ملاب در فرهنگ لغت هوشیار

پارسی تازی گشته ملاب گلاب

معنی ملاب - جستجوی لغت در جدول جو

ملاب

لغت نامه دهخدا

ملاب

فرهنگ لغت هوشیار

مصاب

مصبّ ها، محل هایی که آب رودخانه وارد دریا می شود، جاهای ریزش آب، جمع واژۀ مصبّ

فرهنگ فارسی عمید

خلاب

گل و لای، زمین پرگل، لجن زار، باتلاق

فرهنگ فارسی عمید

مجاب

پاسخ داده شده، کسی که قانع شده

فرهنگ فارسی عمید

ملاعب

بازی کننده، شوخی کننده

فرهنگ فارسی عمید

سلاب

جامۀ سیاه، لباس ماتم

فرهنگ فارسی عمید

ملاعب

ملعب ها، جاهای بازی، جمع واژۀ ملعب

فرهنگ فارسی عمید

متاب

بازگشتن به سوی حق، توبه و بازگشت از گناه

فرهنگ فارسی عمید

جلاب

شربتی که از گلاب و عسل یا شکر درست می کردند، برای مثال نشاید برد سعدی جان از این کار / مسافر تشنه و جلاب مسموم (سعدی۲ - ۵۱۷)

فرهنگ فارسی عمید

مثاب

پاداش گرفته، اجر و پاداش یافته، پاداش داده شده

فرهنگ فارسی عمید

مصاب

مصیبت زده، سختی دیده، راست و درست، به هدف رسیده

فرهنگ فارسی عمید

ملاک

مالک ها، ارباب ها، صاحبان زمین، جمع واژۀ مالک

فرهنگ فارسی عمید

قلاب

برگرداننده، دگرگون کننده، گرداننده از سره به ناسره، آنکه پول قلب سکه بزند

فرهنگ فارسی عمید

ملال

به ستوه آمدن، بیزاری، دلتنگی و افسردگی، رنج و اندوه

فرهنگ فارسی عمید

ملاک

اصل و مایۀ چیزی که مبنای سنجش آن قرار می گیرد، معیار

فرهنگ فارسی عمید

طلاب

طالب ها، طلب کننده ها، جوینده ها، خواهنده ها، خواهان ها، محصل ها، دانش آموز ها، جمع واژۀ طالب

فرهنگ فارسی عمید

جلاب

کسی که بنده و برده را از شهری به شهر دیگر برای فروش ببرد، جلب کننده، به طرفی کشنده

فرهنگ فارسی عمید

ملابس

ملبس ها، پوشیدنی ها، جامه های پوشیدنی، پوشاک ها، جمع واژۀ ملبس

فرهنگ فارسی عمید

ملاک

کسی که ملک و زمین بسیار داشته باشد

فرهنگ فارسی عمید

ملابس

(مَ بِ)

جمع واژۀ ملبس (م ب /م ب ) . (از اقرب الموارد). جمع واژۀ ملبس که به معنی پوشش و لباس است. (غیاث) (آنندراج). پوشاکها و لباسها. (ناظم الاطباء) : دیگر گروه رهبان اند... که حلالهای مطاعم و ملابس و معایش بر خویشتن حرام کردند. (کشف الاسرار ج 3 ص 598). فواحش آشکارا محرمات مطاعم اند و ملابس چون ابریشم آزاد بر مردان... (کشف الاسرارج 3 ص 598). روزی جماعتی از ندما او را گفتند که ای پادشاه چرا ملابس خوب نسازی و اسباب ملاهی که یکی از امارات پادشاهی است نپردازی. (لباب الالباب چ نفیسی ص 23). طهارت ذیل و نقاوت جیب من از این معانی مقرر و مصور است و عرض من از معارض و ملابس تلبیس مستغنی. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 26 و 27). خسرو او را با ساز واهبت و جلال و ابهت در ملابس تمکین و معارض تزیین با خانه فرستاد. (مرزبان نامه ایضاً ص 115). چون آهو درآید مجالس را در ملابس هیبت و وقار بیند. (مرزبان نامه ایضاً ص 163). چه او را در مآکل و ملابس و همه حالات به علاءالدین مشتبه بایستی زیست. (جهانگشای جوینی).
- ملابس الظلمانیه، مراد علائق جسمانی و مادیات است. (فرهنگ علوم عقلی سجادی)

جَمعِ واژۀ ملبس (م َ ب َ /م ِ ب َ) . (از اقرب الموارد). جَمعِ واژۀ ملبس که به معنی پوشش و لباس است. (غیاث) (آنندراج). پوشاکها و لباسها. (ناظم الاطباء) : دیگر گروه رهبان اند... که حلالهای مطاعم و ملابس و معایش بر خویشتن حرام کردند. (کشف الاسرار ج 3 ص 598). فواحش آشکارا محرمات مطاعم اند و ملابس چون ابریشم آزاد بر مردان... (کشف الاسرارج 3 ص 598). روزی جماعتی از ندما او را گفتند که ای پادشاه چرا ملابس خوب نسازی و اسباب ملاهی که یکی از امارات پادشاهی است نپردازی. (لباب الالباب چ نفیسی ص 23). طهارت ذیل و نقاوت جیب من از این معانی مقرر و مصور است و عرض من از معارض و ملابس تلبیس مستغنی. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 26 و 27). خسرو او را با ساز واهبت و جلال و ابهت در ملابس تمکین و معارض تزیین با خانه فرستاد. (مرزبان نامه ایضاً ص 115). چون آهو درآید مجالس را در ملابس هیبت و وقار بیند. (مرزبان نامه ایضاً ص 163). چه او را در مآکل و ملابس و همه حالات به علاءالدین مشتبه بایستی زیست. (جهانگشای جوینی).
- ملابس الظلمانیه، مراد علائق جسمانی و مادیات است. (فرهنگ علوم عقلی سجادی)

لغت نامه دهخدا

ملابس

(مُ بِ)

آنکه مخالطه می کند در صحبت کسی. (ناظم الاطباء) ، همراه. قرین. ملازم: شک نیست که شیر به شعار دین و تحنف و قناعت و تعفف که ملابس آن است بر همه ملوک سباع فضیلت شایع دارد. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 223) ، کوشش کننده و رنج برنده در کاری. عهده دار. متصدی. سرپرست: پدرش در خدمت حسام الدوله تاش، ملابس دیوان رسائل بود... (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 283). و رجوع به ملابست شود

لغت نامه دهخدا

ملابن

(مَ بِ)

جمع واژۀ ملبن. (مهذب الاسماء). رجوع به ملبن شود

لغت نامه دهخدا

شلاب

باران سخت

فرهنگ لغت هوشیار

سلاب

یونانی پارسی شده سلاب سلاب همی باز جستند راز سپهر به سلاب تا برکه گردد به مهر (فردوسی) سوکپوشه که زنان به هنگام سوک پوشند دزد، ریسمان باف جامه سیاه رنگ لباس سوگواری، جمع سلب. جامه سیاه

فرهنگ لغت هوشیار

خلاب

فریبنده مرد گل و لای بهم آمیخته، زمین باتلاقی که پای آدمی و چارپا در آن بماند لجن زار. مرد فریبنده مکار، دروغگو، بسیار فریبا

فرهنگ لغت هوشیار

حلاب

شیر دوشه: آوند شیر دوشی، شیر دوشیدن

فرهنگ لغت هوشیار

جلاب

پارسی تازی گشته گلاب پارسی تازی گشته ژالاب از گیاهان کشنده برنده، برده کش آن کس که بردگان را برای فروش از شهری به شهری برد جلب کننده بسویی کشنده، آنکه بندگان و بردگان را از شهر بشهر دیگر برای فروش برد. گلاب جلب کننده

فرهنگ لغت هوشیار

ثلاب

جمع ثلب، آک ها وارونه ها

فرهنگ لغت هوشیار

ملابس

جمع ملبس، پوشش ها جامه ها جمع ملبس پوشاکها لباسها: (روزی جماعتی از ندما او را گفتند که ای پادشاه چرا ملابس خوب نسازی و اسباب ملاهی که یکی از امارات پادشاهی است نپردازی) (لباب الالباب. نف. 23) پوشش و لباس، جامه پوشیدنی

فرهنگ لغت هوشیار