معنی مقمنه - جستجوی لغت در جدول جو

مقمنه(مَ مَ نَ)

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از مقمعه — تصویر مقمعه

گرز آهنین، از آلات جنگ که در قدیم به کار می رفته و از چوب و آهن ساخته می شده و سر آن بیضی شکل یا گلوله مانند بوده و آن را بر سر دشمن می زدند، کوپال، گرزه، دبوس، لخت، چماق، سرپاش، سرکوبه، عمود

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از مومنه — تصویر مومنه

مؤنث واژۀ مؤمن، متدین، با ایمان، از نام های خداوند، خطابی معترضانه به مردان، چهلمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای هشتادوپنج آیه

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از میمنه — تصویر میمنه

برکت
جناح راست، طرف راست، مقابل میسره، جناح ایمن، برانغار، مشأمه، دست راست
در امور نظامی طرف راست میدان جنگ، سربازان طرف راست میدان جنگ

فرهنگ فارسی عمید

(مُ قَنْ نَ نَ / نِ)

مقنّن. (ناظم الاطباء). رجوع به مقنن شود.
- شروط مقننه، شرطهای موافق قانون. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(مِ مَ نَ)

توبره. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). شبیه توبره. (از ذیل اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(مَ مَ نَ)

خزانه و گنجینه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(مُ قَنْ نِ نَ / نِ)

تأنیث مقنن. رجوع به مقنن شود.
- قوه مقننه، قوه ای که حق قانونگذاری دارد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به همین ترکیب ذیل ’قوه’ شود.
- هیئت مقننه، مجموع مردمی که حق وضع قانون دارند. قوه مقننه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

(مِ طَ نَ)

پنبه زار. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(مُ قَیْ یِ نَ)

عروس آرای. (مهذب الاسماء). مشاطۀ عروس. (منتهی الارب) (آنندراج). مشاطه. (ناظم الاطباء). زنی که مشاطگی کند. ماشطه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) (از اقرب الموارد). و رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

(مُ مِ نَ)

چیزهای کهنه و دیرینه و بر جای مانده. (ناظم الاطباء). کهنه. عتیقه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، در اصطلاح طب، مقابل حاده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). بعضی بیماریها سخت آشفته و تیز و گذرنده باشد و مادۀ آن سخت متحرک باشد و آن را به تازی حاده گویند و بعضی آهسته باشد و دیر گذرد و به تازی مزمنه گویندو بعضی میان این و آن باشد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی).
- ادواء مزمنه، ناخوشیهای کهنه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- امراض مزمنه، ناخوشیهای کهنه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مزمن و مزمنه شود
مؤنث مزمن. مزمنه

چیزهای کهنه و دیرینه و بر جای مانده. (ناظم الاطباء). کهنه. عتیقه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، در اصطلاح طب، مقابل حاده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). بعضی بیماریها سخت آشفته و تیز و گذرنده باشد و مادۀ آن سخت متحرک باشد و آن را به تازی حاده گویند و بعضی آهسته باشد و دیر گذرد و به تازی مزمنه گویندو بعضی میان این و آن باشد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی).
- ادواء مزمنه، ناخوشیهای کهنه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- امراض مزمنه، ناخوشیهای کهنه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مزمن و مزمنه شود
مؤنث مزمن. مزمنه

لغت نامه دهخدا

(مِ مَ عَ)

دبوس. (ترجمان القرآن). عمود آهنی و آکس که بدان پیل رانند. (منتهی الارب) (آنندراج). عمودی آهنین و سرکج که بدان بر سر فیل زده و آن را می رانند. (ناظم الاطباء). عمودی آهنی و گویند همچون چوگان که با آن بر سر فیل زنند. (از اقرب الموارد). رجوع به مقمعه شود، چوبی است که آن را بر سر مردم زنند. ج، مقامع. (منتهی الارب) (آنندراج). چوبی که بر سر مردم زنند تا خوار و ذلیل گردد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

دبوس. (ترجمان القرآن). عمود آهنی و آکس که بدان پیل رانند. (منتهی الارب) (آنندراج). عمودی آهنین و سرکج که بدان بر سر فیل زده و آن را می رانند. (ناظم الاطباء). عمودی آهنی و گویند همچون چوگان که با آن بر سر فیل زنند. (از اقرب الموارد). رجوع به مقمعه شود، چوبی است که آن را بر سر مردم زنند. ج، مقامع. (منتهی الارب) (آنندراج). چوبی که بر سر مردم زنند تا خوار و ذلیل گردد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(مِ مَ عَ)

مقمعه. عمود آهنین: اول نفس خود را به مقمعه توبت نصوح از تورط و انهماک در مناهی و ملاهی قلع و قمع کند. (مصباح الهدایه چ همایی ص 373). و رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

(مُ مِ رَ)

رجوع به مقمر شود

لغت نامه دهخدا

(مُ قَرْ رَ نَ)

کوههای خرد با هم پیوسته. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(مُ رِ نَ)

الحیه المقرنه، مار شاخدار. (یادداشت به خطمرحوم دهخدا). قسمی مار است درازای او از یک گز تا دو گز بر سر او چیزی چون دو سرو برآمده و لون او همچون لون ریگ است و بر شکم او فلسهاست صلب و خشک و در رفتن بر زمین از صلبی و خشکی آن فلوس بتوان دانست و دندانهای او راست و اندر زمین ریگناک مأوی دارد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی یادداشت ایضاً) : و با زفت و قطران و انگبین بر گزیدگی ماری که او را الحیه المقرنه گویند یعنی مار با سرو... ضماد کنند. (ذخیرۀخوارزمشاهی یادداشت ایضاً). و رجوع به مقرنی شود

الحیه المقرنه، مار شاخدار. (یادداشت به خطمرحوم دهخدا). قسمی مار است درازای او از یک گز تا دو گز بر سر او چیزی چون دو سرو برآمده و لون او همچون لون ریگ است و بر شکم او فلسهاست صلب و خشک و در رفتن بر زمین از صلبی و خشکی آن فلوس بتوان دانست و دندانهای او راست و اندر زمین ریگناک مأوی دارد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی یادداشت ایضاً) : و با زفت و قطران و انگبین بر گزیدگی ماری که او را الحیه المقرنه گویند یعنی مار با سرو... ضماد کنند. (ذخیرۀخوارزمشاهی یادداشت ایضاً). و رجوع به مقرنی شود

لغت نامه دهخدا

(مَ مَ نَ / مُ مِ نَ)

زمینی محمنه، زمینی بسیار کنه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(مَ مَ نَ)

فربه کننده: طعام مسمنه. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(مَ مَ نَ)

روئیدنگاه انار وقتی که بسیار باشد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(مُ مَ نَ)

تأنیث مسمن: امراءه مسمنه، زن فربه خلقی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). مسمنه. و رجوع به مسمنه شود

لغت نامه دهخدا

(مُ مِ نَ)

تأنیث مسمن: أمراءه مسمنه، زن فربه خلقی. (از اقرب الموارد). مسمنه. و رجوع به مسمنه شود

لغت نامه دهخدا

(قَ مِ نَ)

مؤنث قمن. (اقرب الموارد). رجوع به قمن شود، (رائحه...) بوی بد. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(مُ سَمْ مِ نَ)

تأنیث مسمّن. فربه کننده. ج، مسمّنات. (یادداشت مرحوم دهخدا). و رجوع به مسمن شود

لغت نامه دهخدا

(مُ سَمْ مَ نَ)

تأنیث مسمن. فربه به ادویه: امراءه مسمنه، زن فربه به ادویه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مومنه در فارسی مونث مومن بنگرید به مومن مونث مومن زنی که بخدا و رسول ایمان دارد، جمع مومنات

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مقطنه — تصویر مقطنه

پنبه زار

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مقننه — تصویر مقننه

قوه ای که حق قانونگذاری دارد

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مسمنه — تصویر مسمنه

مونث مسمن: فربه: زن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مزمنه — تصویر مزمنه

مزمنه در فارسی مونث مزمن کهنه مونث مزمن. مونث مزمن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مثمنه — تصویر مثمنه

مثمنه در فارسی مونث مثمن بنگرید به مثمن مونث مثمن جمع مثمنات

فرهنگ لغت هوشیار

میمنت در فارسی، شگون، فرخندگی، میمنه در فارسی (برانغار در مغولی)، راستگاه، میمنت، جانب راست میدان، جنگ میسره، واحدی ازلشکریان که درجانب راست میدان مستقر شوند، میسره: (صف هردو سپاه راست کردند میمنه و میسره و قلب جناح پیراسته) جمع میامین

میمنت در فارسی، شگون، فرخندگی، میمنه در فارسی (برانغار در مغولی)، راستگاه، میمنت، جانب راست میدان، جنگ میسره، واحدی ازلشکریان که درجانب راست میدان مستقر شوند، میسره: (صف هردو سپاه راست کردند میمنه و میسره و قلب جناح پیراسته) جمع میامین

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از میمنه — تصویر میمنه

((مِ مَ نَ یا نِ))

طرف راست و سمت راست لشکر

فرهنگ فارسی معین

تصویری از مقننه — تصویر مقننه

آیین گذاری

فرهنگ واژه فارسی سره

قانونگزاری
متضاد: مجریه

فرهنگ واژه مترادف متضاد

جناح راست، قلب، مقدمه
متضاد: میسره

فرهنگ واژه مترادف متضاد