معنی مقلمه در لغت نامه دهخدا

مقلمه. قلمدان. جای قلم: قلمی به عاریت خواست از دانشمندی و به آن حدیث نبشت پس در مقلمه نهاد و فراموش کرد. از آنجا به عراق رحلت کرد. چون به عراق رسید قلم عاریتی در مقلمه یافت و دلتنگ شد... (کشف الاسرار ج 3 ص 682).، گه گهی در مقلمه محبوس ماند کلک تو، زانکه او کرده ست روزی خلایق را ضمان.، جمال الدین عبدالرزاق (دیوان چ وحید دستگردی ص 310).، ضمان روزی ما کرده است کلکت از آن، به حبس مقلمه گه گه رود به حکم ضمان.، کمال الدین اسماعیل (دیوان چ حسین بحرالعلومی ص 304).، و رجوع به مادۀ قبل شود

معنی مقلمه در لغت نامه دهخدا

قلمدان. مِقْلَم. ج، مقالم. (مهذب الاسماء). قلمدان. (دهار) (صراح) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به مادۀ بعد شود، غلاف قضیب شتر. (از ذیل اقرب الموارد). و رجوع به مِقْلَم شود

معنی مقلمه در لغت نامه دهخدا

مقلمه ایم، زن دیر بیوه مانده. (منتهی الارب). امرأه مقلمه، زن دیر بیوه مانده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)، الف مقلمه، لشکر با ساز و سلاح. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

معنی مقلمه - جستجوی لغت در جدول جو

مقلمه

لغت نامه دهخدا

مقلمه

لغت نامه دهخدا

مقلمه

لغت نامه دهخدا

مسلمه

(دخترانه)

مؤنث مسلم، پیرو دین اسلام، مسلمانان

فرهنگ نامهای ایرانی

مقدمه

اول چیزی، طلیعه، مطلبی که پیش از مطلب اصلی گفته شود برای فهم مطالب دیگر، آنچه در ابتدای کتاب نوشته می شود

فرهنگ فارسی عمید

مسلمه

مؤنث واژۀ مسلم

فرهنگ فارسی عمید

سقلمه

ضربه ای که با مشت بسته به پهلوی کسی بزنند

فرهنگ فارسی عمید

مظلمه

ظلم و ستم، آنچه به ظلم و ستم از کسی گرفته شده باشد

فرهنگ فارسی عمید

مقرمه

پارچۀ رنگین منقّش که بر روی فرش یا بستر می کشیده اند، بسترآهنگ، روفرشی

فرهنگ فارسی عمید

مقامه

نوشته ای ادبی با صنایع بدیعی که بر مبنای گزارش یک حکایت نوشته شده است
مجلس
مقام، مرتبه، درجه

فرهنگ فارسی عمید

مقلته

(مَ لَ تَ)

جای هلاک. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مهلکه. ج، مقالت. (اقرب الموارد) (از محیط المحیط) ، هلاک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، بیابان زیرا که جای هلاک است. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و در لسان گوید مکان مخوف. (از اقرب الموارد) ، هلاک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

جای هلاک. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مهلکه. ج، مَقالِت. (اقرب الموارد) (از محیط المحیط) ، هلاک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، بیابان زیرا که جای هلاک است. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و در لسان گوید مکان مخوف. (از اقرب الموارد) ، هلاک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

مقلعه

(مُ لَ عَ)

سفینه مقلعه، کشتی بابادبان. ج، مقلعات. (ناظم الاطباء). کشتی که برای آن بادبان ساخته باشند. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مقلیه

(طَ)

دشمن داشتن. (تاج المصادر بیهقی) (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). دشمن داشتن و بسیار ناپسند و زشت دانستن و ترک کردن کسی یا چیزی را. قلاء. قلی. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مبلمه

(مُلِ مَ)

مبلم. (ناظم الاطباء). شفه مبلمه، لبی برآماسیده. (مهذب الاسماء). و رجوع به مبلم شود

لغت نامه دهخدا

مزلمه

(مُ زَلْلَ مَ)

مؤنث مزلم. زنی که دراز نباشد: أمراءه مزلمه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مسلمه

(مُ سَلْ لَ مَ)

تأنیث مسلّم. سلامت داده از عیب یا از کار.
- امراض مسلمه، امراضی که معالجۀ آنها راه قطعی داشته باشد، امراض غیرمسلمه آنهائی هستند که با عارضۀ دیگری همراهند و راه معالجۀ هر یک مخالف طریق معالجۀ دیگری است، مانند صداع و نزله که با هم عارض شوند و معالجۀ آن دو با هم متناقض است. (از بحرالجواهر). و رجوع به مسلم شود

لغت نامه دهخدا

مسلمه

(مُ لِ مَ)

مسلمه. تأنیث مسلم. زنی که متدین به دین اسلام باشد. (از اقرب الموارد). ج، مسلمات. (ناظم الاطباء). و رجوع به مسلم شود

لغت نامه دهخدا

سقلمه

(سُ قُ مَ / مِ)

ضربه ای که با نوک ابهام زنند آنگاه که انگشتان را فراهم آرند. مشت گره کرده برای زدن کسی. (یادداشت مؤلف).
- سقلمه خوردن.
- سقلمه زدن

لغت نامه دهخدا

مقلاه

(مِ)

تاوه. روغن گداز. (دهار). تاوه. ج، مقالی. (مهذب الاسماء). که قلیه بریان کنند در وی. مقلی ̍. (منتهی الارب) (آنندراج). تابه. ج، مقالی. (ناظم الاطباء). ظرفی از مس و گویند ازسفال که طعام در آن تفت دهند. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مولمه

مولمه در فارسی مونث مولم بنگرید به مولم مونث مولم: حادثه مولمه. در فارسی بر گرفته از مولم تازی: درد ناک مونث مولم

فرهنگ لغت هوشیار

سقلمه

ترکی مشت ترکی مشت هنگامی که سرشست از میان دو انگشت دیگر بیرون آمده باشد ضربتی که با مشت بسته زنند در حالی که سر انگشت از میان دو انگشت سبابه و وسطی بیرون آمده باشد

فرهنگ لغت هوشیار

مسلمه

زن مسلمان

فرهنگ لغت هوشیار

مظلمه

بیدادی کردن

فرهنگ لغت هوشیار

معلمه

معلمه در فارسی مونث معلم: آتون مونث معلم خانم معلم خانم آموزگار، جمع معلمات

فرهنگ لغت هوشیار

مقامه

مقامه در فارسی نشستنگه (مجلس) در باغ بگشاد سالار بار نشستنگهی ساخت بس شاهوار، سخنرانی گفتار، پایگاه، نوشته آهنگین، گامه در سوفیگری مجلس، خطبه، شرح داستان بیان سر گذشت، مقاله ای ادبی که به نثر فنی مشحون به صنایع بدیعی و توام با اشعار و امثال آورده شود مانند: مقامات بدیعی و مقامات حریری (در عربی) و مقامات حمیدی (در فارسی)، جمع مقامات

فرهنگ لغت هوشیار

مقدمه

پیشاپیش، جلوتر، از پیش، اول از هر چیزی و جز پیشین و نخستین از هر چیزی

فرهنگ لغت هوشیار