معنی مفضاج - جستجوی لغت در جدول جو

امراءه مفضاه، زن که پیش و پس او یکی گردیده باشد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از ذیل اقرب الموارد). زن که راه گذار کودک و حدث وی یکی شده. هریت. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

مفضال

(مِ)

مرد بسیار فضل و جود. (منتهی الارب) (آنندراج). مردبسیارفضل. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). صاحب فضل بسیار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
در او به کام دل خویش هر کسی مشغول
امیر و بنده و سالار و فاضل و مفضال.
قطران.
- رجل مفضال علی قومه، مرد صاحب فضل و بخشنده برای قوم خود. (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مفضاض

(مِ)

کلوخ کوب. (مهذب الاسماء) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (ازاقرب الموارد). مفض ّ. مفضّه. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مفاج

(مُ فاج ج)

پا دوراندازنده. گشاده پا رونده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) : هو یمشی مفاجاً، او گشاده پا راه می رود. (از اقرب الموارد). و رجوع به مفاجه شود

لغت نامه دهخدا