- مفایشه(طَ طَ لَ)
با کسی مفاخرت کردن. (تاج المصادر بیهقی). برهمدیگر فخر نمودن. فیاش. (منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، بسیار تهدید و وعیدهای دروغ نمودن در جنگ و لاف زدن. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
