- مفاوضت(مُ وَ / وِ ضَ)
بیان کردن سخن به نرمی. (غیاث) ، با هم راز گفتن و مشورت کردن. (غیاث). گفتگو. مذاکره. مشاوره. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : غایت نهمت بر آن مقصور داشتمی که یکی را از ایشان دریافتمی و ساعتی به مفاوضت او مؤانست جستمی. (کلیله و دمنه چ مینوی ص 17). وکیل دریا این مفاوضت بشنود، از بزرگ منشی و رعنائی طیطوی در خشم شد. (کلیله و دمنه چ مینوی ص 113). در اثنای مفاوضت سیاح ذکر پیرایه بازگردانید و عین آن بدو نمود. (کلیله و دمنه چ مینوی ص 404). شاهزاده چون... لطف محاورت و حسن مفاوضت او بشنید... (سندبادنامه ص 176). و رجوع به مفاوضه و مفاوضه شود.
- مفاوضت پیوستن، گفتگو کردن. مشورت کردن. با هم رازی را در میان گذاشتن: در نیک و بد و اندوه و شادی مفاوضت پیوندند. (کلیله و دمنه چ مینوی ص 102). و یک دو کرت براهمه را طلبیده است و مفاوضتی پیوسته و اکنون خلوتی کرده است و متفکر و رنجور نشسته. (کلیله و دمنه چ مینوی ص 362)
- مفاوضت پیوستن، گفتگو کردن. مشورت کردن. با هم رازی را در میان گذاشتن: در نیک و بد و اندوه و شادی مفاوضت پیوندند. (کلیله و دمنه چ مینوی ص 102). و یک دو کرت براهمه را طلبیده است و مفاوضتی پیوسته و اکنون خلوتی کرده است و متفکر و رنجور نشسته. (کلیله و دمنه چ مینوی ص 362)
