- معیل
مردی که دارای عائلۀ بسیار باشد، عائله دار
معنی معیل - جستجوی لغت در جدول جو
- معیل (طَ شَ مَ)
نیازمند و درویش گردیدن. عیل. عیله. عیول. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء) ، حاجتمند گردانیدن کسی را و درمانده نمودن. عیل. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). عاجز گردانیدن. (آنندراج). و رجوع به عیل شود، خرامان و خمیده و نازان رفتن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
- معیل (مُ عَیْ یَ)
به خود رهاشده. یله شده. (از اقرب الموارد) ، کسی که غذای او تباه گشته باشد. (از ذیل اقرب الموارد)
- معیل (مُ یِ)
رجوع به مادۀ بعد شود
- معیل
بسیار عایلمند، عیالوار
- معیل ((مُ))
عیالمند، عیال وار
- معیل
پراولاد، پرعائله، عائله دار، عیالمند، عیالوار
متضاد: ابتر، بی فزند، کم عائله
متضاد: ابتر، بی فزند، کم عائله
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پناهگاه، جایی که به آن پناه ببرند، جای امن که از ترس دشمن در آنجا پناهنده شوند، پناه جای
میانگین، عددی که از جمع کردن چند عدد و تقسیم آن بر تعداد آن اعداد حاصل می شود
تعدیل کننده
تعدیل کننده
حاذق، باتجربه در امور، کسی که کاری را تکرار کند، آنکه درس را برای شاگردان تکرار کند
