معنی معوقه در لغت نامه دهخدا

یاری. ج، معون. (مهذب الاسماء). یاری گری. ج، معون. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به معونت شود، در اصطلاح شرع عبارت است از امر خارق عادتی که بر دست عوام مؤمنین ظاهر شود. (از کشاف اصطلاحات الفنون)

لغت نامه دهخدا

معوکه

(مَعْ وَ کَ)

جنگ و کشش و گویند ترکتهم فی معوکه، ای قتال. (منتهی الارب). جنگ و قتال. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

معوضه

(مَ ضَ)

چیزی عوضی، اسم مصدر است و عوض مثله. (منتهی الارب) (آنندراج). هر چیزی که به جای چیز دیگر دهند و چیز عوضی، اسم است عوض را. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

معوشه

(مَ شَ)

از ’ع وش’، زندگانی، لغتی ازدیه است در معیشت. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از محیطالمحیط)

لغت نامه دهخدا

معوزه

(مِعْ وَ زَ)

رجوع به معوز شود

لغت نامه دهخدا

مسوقه

(مِسْ وَ قَ)

تأنیث مسوق. تازیانه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

معرقه

مونث معرق. یا ادویه معرقه. داروهایی که موجب تحریک غدد مترشحه عرق شوند

فرهنگ لغت هوشیار

معزقه

شانه که بر سر کشند، چنگال، کج بیل، دو شاخه

فرهنگ لغت هوشیار

معشوقه

زن محبوب

فرهنگ لغت هوشیار

معوجه

تخله سر کج (تخله عصا)

فرهنگ لغت هوشیار

معوضه

تالگانه تایگانه، جانشین

فرهنگ لغت هوشیار

معوکه

جنگ، کوشش

فرهنگ لغت هوشیار

معونه

معونت در فارسی یاریگری

فرهنگ لغت هوشیار

معلقه

مونث معلق: آویخته، مربوط، هر یک از هفت قصیده مهمی که در عهد جاهلیت بخانه کعبه آویخته بودند، زنی که شوهرش گم شده زنی که نه شوهر حاضر دارد و نه میتواند شوهر دیگر اختیار کند، جمع معلقات. معلل. آنچه که علت و دلیلی دارد، تعلیل شده

فرهنگ لغت هوشیار

مطوقه

مطوقه در فارسی: گردن چرخه کبوتر گردن چرخه، دارو دان دراز مونث مطوق. یاکبوتر مطوقه. کبوتری که در گردن او طوقی باشد: قومی کبوتران برسیدند و سر ایشان کبوتری بود که او را مطوقه گفتندی، دسته ای از پرندگان که جزو دسته کبوتران محسوبند و بگردن طوقی دارند مانند فاخته قمری و بعض کبوتران، قاروره بزرگ که گردنی طوق دار داشته باشد

فرهنگ لغت هوشیار