معنی معلقه
- معلقه((مُ عَ لَّ ق))
- آویخته، مربوط، هر یک از هفت قصیده مهمی که در عهد جاهلیت به خانه کعبه آویخته بودند، زنی که شوهرش گم شده، جمع معلقات
واژههای مرتبط با معلقه
معلقه
- معلقه
- مونث معلق: آویخته، مربوط، هر یک از هفت قصیده مهمی که در عهد جاهلیت بخانه کعبه آویخته بودند، زنی که شوهرش گم شده زنی که نه شوهر حاضر دارد و نه میتواند شوهر دیگر اختیار کند، جمع معلقات. معلل. آنچه که علت و دلیلی دارد، تعلیل شده
معلقه
- معلقه
- بلاتکلیف، در علوم ادبی هر یک از هفت قصیده ای که در زمان جاهلیت از دیوار کعبه آویخته بودند
معلقه
- معلقه
- مأخوذ از تازی، آویخته و آویزان. (ناظم الاطباء). رجوع به معلق و معلقه شود
معلقه
- معلقه
- تاوان و دیت آدم کشی. (ناظم الاطباء)
معلقه
- معلقه
- رجل ذومعلقه، مرد درآویزنده در هرچه که پیش آید. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط)
مطلقه
- مطلقه
- جداشده
مزلقه
- مزلقه
- جای لغزیدن، جای سُر خوردن
متعلقه
- متعلقه
- متعلق، همسر مرد، عیال، زوجه
مطلقه
- مطلقه
- ویژگی زنی که شوهرش او را طلاق داده باشد، طلاق داده شده
