- معلومیت (سَ / سِ بَ تَ)
مأخوذ از تازی، چگونگی دانا بودن و اطلاع داشتن. (ناظم الاطباء)
معنی معلومیت - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَ می یَ)
لغت نامه دهخدا
گروهی از خوارج عجارده که در اصول عقاید با فرقۀ حازمیه یکسانند جز آنکه این گروه گویند که مؤمن کسی است که خدای تعالی را به جمیع اسماء و صفاتش بشناسد و چنانچه برخلاف این باشد او را مؤمن نگویند بلکه باید چنین کسی را جاهل نامید و گویند افعال بندگان مخلوق آفریدگار جهان است. (از کشاف اصطلاحات الفنون). فرقه ای از خوارج عجارده اند و نزد آنان مؤمن کسی است که خدای را با تمام صفات شناسد. (فرهنگ علوم نقلی سجادی)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ معلومه تأنیث معلوم. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). چیزهای دانسته شده و علوم. (ناظم الاطباء) : خلاقی که معلومات مبدعات فطرتش از کمال قدرت او یک داستان است. (جهانگشای جوینی). دریغ از شما که معلومات خود را به مجهولات ارباب غرض مشوب می سازید. (میرزاتقی صاحبدیوان علی آباد).
- الایام المعلومات، ده روز ذی الحجه. (منتهی الارب). ده روز ذی حجه که حاجیان حج می کنند. (ناظم الاطباء). دهۀ اول ذی الحجه و آخر آن روز قربان است. (از اقرب الموارد)
- الایام المعلومات، ده روز ذی الحجه. (منتهی الارب). ده روز ذی حجه که حاجیان حج می کنند. (ناظم الاطباء). دهۀ اول ذی الحجه و آخر آن روز قربان است. (از اقرب الموارد)
(گِ رِ تَ)
لغت نامه دهخدا
بیگناهی. (ناظم الاطباء). معصومی. معصوم بودن. و رجوع به معصوم شود، کودکی و طفولیت. (ناظم الاطباء)
در تازی نیامده نا مویگی بی آلایشی معصوم بودن معصومی، مظلومی مظلومیت: به بچه سالی و معصومیت ظاهریش نگاه نکن خ
قربانی شدن، ظلم
اطّلاعات
