معنی معلنکک - جستجوی لغت در جدول جو

معلنکک(مُ لَ کِ)

لغت نامه دهخدا

آشکار کننده

(عَ لَ کَ)

مرد درشت اندام سطبر و سخت و پرگوشت بزرگ جثه. (منتهی الارب). مرد سخت و بزرگ. و نون آن زائد است. (از اقرب الموارد). علکز. و رجوع به علکز شود

لغت نامه دهخدا

ملکک

(مُ لَکْ کَ)

درشت اندام پرگوشت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

معنک

(مِ نَ)

کلیدان. (منتهی الارب) (آنندراج). قفل و کلیدان. (ناظم الاطباء). آنچه بوسیلۀ آن در را بندند. ج، معانک. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

معلن

(مُ لِ)

آشکارکننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آشکارکننده و فاش کننده و شایعکننده. (ناظم الاطباء). اعلان کننده. و رجوع به اعلان شود

لغت نامه دهخدا

معتنک

(مُ تَ نِ)

شتری که در ریگ بسته و سخت درآیدو بیرون آمدن از آن دشوار گردد. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به اعتناک شود

لغت نامه دهخدا

معلکس

(مُ عَ کِ)

گیاه خشک بسیار و فراهم آمده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، ریگ برهم نشسته. (منتهی الارب). ریگ توده و برهم نشسته. (ناظم الاطباء) (از تاج العروس ج 4 ص 196) ، شب متراکم. (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط) (از تاج العروس ایضاً) ، موی گندۀ انبوه سخت سیاه، متردد. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

معلکم

(مُ عَ کَ)

استواراندام از شتر و جز آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). بزرگ از شتر و جز آن. علکم. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

علنکد

(عَ لَ کَ)

درشت و رست و سخت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). نون آن زائد است. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

علنکس

(عَ لَکَ)

بسیار و انبوه: شعر علنکس، کثیر متراکب. (از اقرب الموارد). علّکس. و رجوع به علکس شود