معنی معساج - جستجوی لغت در جدول جو

معساج

لغت نامه دهخدا

معراج

(پسرانه)

بالارفتن، عروج

فرهنگ نامهای ایرانی

معراج

مفرد واژۀ معارج و معاریج، عروج، بالا رفتن، در تصوف پیوستن روح به عالم غیب و مجردات، جمع معارج و معاریج، نردبان، پلکان

فرهنگ فارسی عمید

اعساج

(نَ نِ تَ)

خمیدن دررفتار از پیری. یقال: ’اعسج الشیخ، ای مضی و تعوج کبراً’. (منتهی الارب). اعسجاج. یقال: ’اعسج الشیخ، مضی و تعوج کبراً’. (متن اللغه) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ماساج

به یونانی اسم مغز سراست، (تحفۀ حکیم مؤمن) (از فهرست مخزن الادویه)

لغت نامه دهخدا

معساه

(مَ)

از ’ع س ی’، سزاوار. (منتهی الارب) (آنندراج). سزاوار و شایسته. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

معساء

(مِ)

از ’ع س ی’، دوشیزۀ قریب البلوغ. (منتهی الارب) (آنندراج). دختر دوشیزۀ نزدیک بلوغ. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

معاج

(ضَ)

اقامت کردن. عوج. (منتهی الارب) (ازناظم الاطباء) (از آنندراج) (از اقرب الموارد). و رجوع به عوج شود، بازگشتن. (منتهی الارب) (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به عوج شود

لغت نامه دهخدا