معنی معروضه - جستجوی لغت در جدول جو

معروضه(مَ ضَ / ضِ)

لغت نامه دهخدا

معاوضه

دو چیز را با هم عوض کردن، چیزی گرفتن و عوض آن را دادن

فرهنگ فارسی عمید

معروض

محل عرضه

فرهنگ فارسی عمید

محروسه

محروس، کنایه از ناحیه، سرزمین، خطه

فرهنگ فارسی عمید

متروکه

متروک، به جاگذاشته شده، واگذاشته شده، واگذاشته

فرهنگ فارسی عمید

معرضه

(مُ رِ ضَ)

ارض معرضه، زمین گیاه ناک. و گویند ارض معرضه استعرضها المال، زمین گیاه ناکی که چون ستور بر آن گذرد می چرد آن را. (ازمنتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

معوضه

(مَ ضَ)

چیزی عوضی، اسم مصدر است و عوض مثله. (منتهی الارب) (آنندراج). هر چیزی که به جای چیز دیگر دهند و چیز عوضی، اسم است عوض را. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مروضه

(مَ ضَ)

مؤنث مروض، نعت مفعولی از روض و ریاضه. رجوع به مروض و روض و ریاضه شود. ناقه مروضه، شتر مادۀ رام کرده. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

مفروضه

(مَ ضَ)

تأنیث مفروض. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به مفروض شود

لغت نامه دهخدا

معروره

(مَ رَ)

زنی که بر شیر وی چشم زخم رسد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، شتر گرگین. (منتهی الارب) (آنندراج). ماده شتر گرگین. (ناظم الاطباء). شتر مبتلا به بیماری جرب. (از اقرب الموارد) ، شتر گشن ناک. (منتهی الارب) (آنندراج). ماده شتر گشن ناک. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

معروشه

(مَ شَ)

بئر معروشه، چاه گردگرفته. ج، معروشات. (ناظم الاطباء). چاهی که از پایین به اندازۀ یک قامت با سنگ و بقیه را با چوب گرد گرفته باشند. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب). چاهی که بن او به سنگ پیراسته بود و سر به چوب. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

معروفه

(مَ فَ)

ارض معروفه، زمین خوشبو. (از منتهی الارب) (از ذیل اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

معروفه

(مَ فَ / فِ)

در تداول فارسی زبانان، صفت است زنان بدکار را

لغت نامه دهخدا

معروکه

(مَ کَ)

ارض معروکه، زمین ازدحام و انبوه رسیده. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) ، زمین رندیده و پاسپرکردۀ ستوران چندان که بی نبات و تباه گردد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

معاوضه

(طُ)

عوض دادن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به معاوضه شود

لغت نامه دهخدا

معاوضه

(مُ وَ ضَ / مُ وِ ضِ)

معاوضت. مبادله و عوض دادگی و عوض کردگی. (ناظم الاطباء). چیزی را با چیز دیگر عوض کردن. تاخت زدن. پابپاکردن. چیزی گرفتن و در برابر چیزی دیگر دادن. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به معاوضه شود.
- معاوضه زدن، معاوضه کردن. مبادله کردن. عوض کردن: و غبنی تمام و عیبی بنام باشد که باقی را به فانی معاوضه زنند. (جهانگشای جوینی چ قزوینی ج 1 ص 255). و رجوع به ترکیب بعد شود.
- معاوضه کردن، مبادله کردن. چیزی دادن و چیزی دیگر گرفتن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
، (اصطلاح فقه) هر عقدی که ایجاب و قبول آن لفظی نباشد (جز عقد لالان) عنوان معاوضه را دارد. این قسم عقود بین مسلمین به هر عنوان که صورت گیرد درست است. (ترمینولوژی حقوق تألیف جعفری لنگرودی) ، (اصطلاح حقوق) عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین مالی می دهد به عوض مال دیگر که از طرف دیگر اخذ می کند بدون ملاحظۀ اینکه یکی از عوضین، مبیع و دیگری ثمن باشد. اگر عوضین هر دو عین باشد در فقه آن را مقایضه هم می نامند. (از ترمینولوژی حقوق تألیف جعفری لنگرودی)

لغت نامه دهخدا

محروضه

(مَ ضَ)

مؤنث محروض. رجوع به محروض شود

لغت نامه دهخدا

معروض

(مَ)

ظاهر و هویدا شده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، عرضه شده. عرض شده. (ناظم الاطباء).
- معروض داشتن، عرض کردن. (ناظم الاطباء). گفتن. عرض کردن. به خدمت بزرگ گفتن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- معروض علیه، عرضه شده بر آن. آنچه که چیزی را بدان عرضه کنند: و آن را از بهر آن عروض خواندند که معروض علیه شعر است. (المعجم چ دانشگاه ص 24).
، درخواست شده و استدعاشده. (ناظم الاطباء).
- معروض داشتن، درخواست نمودن و استدعا کردن. (ناظم الاطباء).
، تقدیم کرده شده و تسلیم شده. (ناظم الاطباء) ، پیش آمده. (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، بیان کرده شده. (آنندراج) ، نوشته شده و مورخ شده، شتری که دارای داغ چلیپا باشد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متروکه

متروکه در فارسی مونث متروک هلیده باز مانده مونث متروک: اموال متروکه جمع متروکات

فرهنگ لغت هوشیار

مبروره

مبروره در فارسی مونث مبرور: نیکی یافته نیکفرجام، پذیرفته، بی آک مونث مبرور جمع مبرورات

فرهنگ لغت هوشیار