- معجونه (مَ نَ)
تأنیث معجون. ج، معجونات: ادویۀ معجونه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به معجون شود
معنی معجونه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَ نَ)
لغت نامه دهخدا
کدوی خشک میانه تهی که زنان در وی پنبه نهند. (منتهی الارب). قفه. (اقرب الموارد) (متن اللغه)
(مَعْ نَ)
لغت نامه دهخدا
عین معیونه، چشمی که ماده ای ازآب داشته باشد. (از اقرب الموارد) ، تأنیث معیون، چشم خورده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :وللدابه المعیونه یکتب علی بیضه و یکسر بین عینیها و یأخذ قشرها... (ذیل تذکرۀ ضریر انطاکی، ص 150)
(طَح ح)
لغت نامه دهخدا
با کسی یاری کردن. (المصادر زوزنی). همدیگر را یاری کردن و یاری دادن. عوان. (منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
