معنی مطائب در لغت نامه دهخدا

از ’طی ب’، بهترین و برگزیدۀ هر چیزی، واحد ندارد. اطائب مثله. یا مطائب در خرمای تر و مانند آن و اطائب در شترهای کشتنی به کار می رود یا واحد آن مَطیَب یا مَطاب و مَطابه است. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط). برگزیده و بهترین هر چیزی و بیشتر در خرمای تر و مانند آن گویند. (ناظم الاطباء) : و با مراکب و کتائب و عساکر ومطائب به آهستگی حرکت می کردند. (جهانگشای جوینی)

معنی مطائب در فرهنگ لغت هوشیار

بهترین و برگزیده هر چیزی

معنی مطائب - جستجوی لغت در جدول جو

مطائب(مَ ءِ)

لغت نامه دهخدا

مطائب

فرهنگ لغت هوشیار

مطالب

مطلب ها، مسئله هایی از علم، موضوع ها، مساله ها، جاهای طلب، مقصدها، جمع واژۀ مطلب

فرهنگ فارسی عمید

مصائب

مصیبت ها، سختی ها، رنج ها، اندوه ها، جمع واژۀ مصیبت

فرهنگ فارسی عمید

شطائب

(شَ ءِ)

جمع واژۀ شطیبه. (ناظم الاطباء). فرقه های مختلف، سختیها. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). رجوع به شطیبه شود

لغت نامه دهخدا

مطالب

(مَ لِ)

جمع واژۀ مطلب. (آنندراج) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). مطلبها و درخواستهاو سوءالات و خواهشها و عرضه داشتها و استدعاها. (ناظم الاطباء). آرزوها: دیگری... به قوت عقل برمطالب و مآرب خویش رسیده. (کلیله و دمنه) ، مسائل و موضوعات: در حل مشکلات معارف نقلی و کشف معضلات مطالب عقلی بر امثال و اضراب مزیت و تقدیم یافته. (المعجم چ مدرس رضوی و قزوینی ص 3)

جَمعِ واژۀ مطلب. (آنندراج) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). مطلبها و درخواستهاو سوءالات و خواهشها و عرضه داشتها و استدعاها. (ناظم الاطباء). آرزوها: دیگری... به قوت عقل برمطالب و مآرب خویش رسیده. (کلیله و دمنه) ، مسائل و موضوعات: در حل مشکلات معارف نقلی و کشف معضلات مطالب عقلی بر امثال و اضراب مزیت و تقدیم یافته. (المعجم چ مدرس رضوی و قزوینی ص 3)

لغت نامه دهخدا

مطایب

(مَ یِ)

رجوع به مطائب شود

لغت نامه دهخدا

مطائط

(مَ ءِ)

از ’م طط’، جمع واژۀ مطیطه، جای پای چارپایان که در آن آب گل آلود جمع شده باشد، آب لوشناک و کدری که در ته حوضی مانده باشد. و فی حدیث ابی ذر: انانأکل الخطائط و نرد المطائط. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مطائط

(مُ ءِ)

از ’م طط’، صلا مطائط، پشت دراز. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ممتد. (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط). و رجوع به مطاط شود

لغت نامه دهخدا

مظائب

(مُ ءِ)

همریش. هم پاچه. باجناغ. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

معائب

(مَ ءِ)

عیبها و بدیها. جمع واژۀ معیب که مصدر میمی است، به معنی عیب. (غیاث) (آنندراج). جمع واژۀ معاب و معابه. (منتهی الارب). و رجوع به معاب و معابه و معایب شود

لغت نامه دهخدا

مطارب

(مَ رِ)

جمع واژۀ مطرب و مطربه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به مطرب و مطربه شود

لغت نامه دهخدا

مطاسب

(مَ سِ)

آبهای ریزان و جهنده. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). و لغه فی المساطب که به معنی آبهای پوشیده باشد. (ناظم الاطباء). و رجوع به مسطبه شود

لغت نامه دهخدا

اطائب

(اَ ءِ)

اطایب. صاحب منتهی الارب در ذیل مطائب آرد: بهترین و برگزیدۀ هر چیزی، واحد ندارد. اطائب مثله یا مطائب در خرمای تر و مانند آن و اطائب در شترهای کشتنی. و منه: اطعمنا من اطائبه. (منتهی الارب). نیکوترین قسمتهای گوشت شتر نحرشده. (ناظم الاطباء). رجوع به مطائب شود، محافظ و رئیس. (ناظم الاطباء)

اَطایب. صاحب منتهی الارب در ذیل مطائب آرد: بهترین و برگزیدۀ هر چیزی، واحد ندارد. اطائب مثله یا مطائب در خرمای تر و مانند آن و اطائب در شترهای کشتنی. و منه: اطعمنا من اطائبه. (منتهی الارب). نیکوترین قسمتهای گوشت شتر نحرشده. (ناظم الاطباء). رجوع به مطائب شود، محافظ و رئیس. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مصائب

(مَ ءِ)

جمع واژۀ مصیبه. (منتهی الارب) (آنندراج). مکروهات و شدائد و رنجها (همزۀ مصائب مبدل از واو است خلاف القیاس). (از غیاث). جمع واژۀ مصیبت. رزایا. مصیبتها. ماتمها. مصایب. (یادداشت مؤلف) :
پند گیر از مصائب دگران
تا نگیرند دیگران ز تو پند.
سعدی.
و رجوع به مصیبت شود

جَمعِ واژۀ مصیبه. (منتهی الارب) (آنندراج). مکروهات و شدائد و رنجها (همزۀ مصائب مبدل از واو است خلاف القیاس). (از غیاث). جَمعِ واژۀ مصیبت. رزایا. مصیبتها. ماتمها. مصایب. (یادداشت مؤلف) :
پند گیر از مصائب دگران
تا نگیرند دیگران ز تو پند.
سعدی.
و رجوع به مصیبت شود

لغت نامه دهخدا

مطانب

(مُنِ)

جاری مطانبی، آن که طناب خانه او تا طناب خانه من است. (منتهی الارب) (از محیطالمحیط). همسایه و همجوار خیمه. یقال جاری مطانبی، یعنی طناب های چادر او در میان چادر من است. (ناظم الاطباء). مطنب. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط)

لغت نامه دهخدا