- مضبیٔ (مُ بِءْ)
مضبی ٔعلیه، خاموش بودۀ پنهان دارندۀ چیزی را در دل. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)
معنی مضبیٔ - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُبِءْ)
لغت نامه دهخدا
ماده شتری که هنگام زادن آن نزدیک باشد. ج، ملابی ٔ. (ناظم الاطباء). و رجوع به ملابی ٔ شود
(مُ لَبْ بِءْ)
لغت نامه دهخدا
ناقه ملبی ٔ، ماده شتری که در پستان آن فله پدید آمده باشد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
(مُ ضی ی ْٔ / مُ ضِءْ)
لغت نامه دهخدا
از ’ض وء’، روشن شونده و روشن کننده، اسم فاعل از ’اضأت’ که لازم و متعدی است. (غیاث). روشن و تابان و درخشان و روشنی دهنده. (ناظم الاطباء). فروزان. روشن. روشن کرده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
قدر او چرخ بلند و رای او شمس مضی ٔ
قدر او بحر محیط و جود او ابر مطیر.
سنایی.
پیشکار ضمیر و رای تواند
جرم مهر مضی ٔ و ماه منیر.
سوزنی
قدر او چرخ بلند و رای او شمس مضی ٔ
قدر او بحر محیط و جود او ابر مطیر.
سنایی.
پیشکار ضمیر و رای تواند
جرم مهر مضی ٔ و ماه منیر.
سوزنی