معنی مصیون - جستجوی لغت در جدول جو

مصیون

لغت نامه دهخدا

مدیون

قرض دار، بدهکار

فرهنگ فارسی عمید

ملیون

گروهی که انتساب به ملت داشته باشند، ملی گرایان

فرهنگ فارسی عمید

مصون

حفظ شده، نگه داری شده

فرهنگ فارسی عمید

ملیون

(مِ)

ده لک یا دوکرور و یا هزارهزار. (ناظم الاطباء). ج، ملایین. به زبان مردم عامه ملاوین. معادل میلیون. (دزی ج 2 ص 616)

لغت نامه دهخدا

مصون

(مَ)

مصوون. محفوظ. نگاهداشته. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). نگاهداشته شده و محفوظ. (از غیاث) (ناظم الاطباء) (آنندراج). نگهداشته. (مهذب الاسماء) (دهار). ایمن. مأمون. محروس. دورداشته از تعرض: عرضی مصون، عرضی دور از تعرض. مقابل عرض مبتذل. (یادداشت مؤلف) : آورده اند که در آبگیری ازراه دور و از گذریان و تعرض ایشان مصون سه ماهی بودند. (کلیله و دمنه). هر راز که ثالثی در آن محرم نشود هرآینه از اشاعت مصون ماند. (کلیله و دمنه). لقبی که در خزینۀ الطاف باری تعالی ازبهر او مخزون بود و از مشارکت اغیار محفوظ و مصون. (ترجمه تاریخ یمینی ص 215). از طوارق ایام و حوادث روزگار مصون و محروس مانده. (ترجمه تاریخ یمینی ص 410). مال مزکی دارند و جامۀ پاک و عرض مصون. (گلستان). تا دامن قیامت این چشمۀ نیک از چشم بد مصون باد و ترازوی این اقبال ازچشم گردان زوال مأمون. (لباب الالباب چ نفیسی ص 5).
- مصون شدن، محفوظ شدن.
- مصون گردیدن (گشتن) ، محفوظ شدن.
- مصون ماندن، محفوظ ماندن: ما از وقع صولت او از در وقایۀ تحرز حالی را مصون می مانیم و ایزدتعالی دیدۀ دلهای ما را به کحل بیداری و هشیاری روشن می دارد. (مرزبان نامه ص 261)

لغت نامه دهخدا

میون

(مُ)

جمع واژۀ مین. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). جمع واژۀ مین، به معنی دروغ. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

میون

(مَ)

دروغگوی. (منتهی الارب، مادۀ م ی ن) (آنندراج). دروغگو. (ناظم الاطباء). سخت دروغزن. (مهذب الاسماء) (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

مصوون

(مَصْ)

مصون. محفوظ. نگاهداشته شده، و بدین صورت نادر است. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به مصون شود.
- ثوب مصوون، ای محفوظ. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مصیوف

(مَصْ)

باران تابستانی رسیده شده. مصیف. مصیفه. مصیوفه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، جای تابستانی: مکان مصیوف، مصیف. مصیوفه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

مصطون

وزنی از اوزان باشد و بر دو گونه است: کبیر که معادل سه اوقیه است و صغیر که معادل است با شش مثقال

لغت نامه دهخدا

ملیون

(مِلْ لی یو)

طرفداران ملت. مقابل کسانی که از دولت، یا دولت غیرمبعوث از ملت حمایت می کردند

لغت نامه دهخدا

معیون

(مَعْ)

چشم کرده. (منتهی الارب) (آنندراج). چشم زده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). چشم خورده. چشم زخم رسیده. عین الکمال رسیده. (یادداشت به خطمرحوم دهخدا) ، ماء معیون، آب روان و روشن و پاک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ماء معین. (اقرب الموارد). رجوع به معین و ترکیبهای ماء شود

چشم کرده. (منتهی الارب) (آنندراج). چشم زده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). چشم خورده. چشم زخم رسیده. عین الکمال رسیده. (یادداشت به خطمرحوم دهخدا) ، ماء معیون، آب روان و روشن و پاک. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). ماء معین. (اقرب الموارد). رجوع به مَعین و ترکیبهای ماء شود

لغت نامه دهخدا

مدیون

(مَدْ)

مرد وامدار. مرد بسیاروام. (منتهی الارب). قرض دار. (غیاث اللغات). بدهکار. وامدار. غریم. مقروض. داین. نعت است از دین:
بس کس از عقد زنان قارون شده
دیگری از عقد زن مدیون شده.
مولوی

لغت نامه دهخدا

مایون

ماده گاوی بود که فریدون را شیر می داد و او را برمایون هم می گویند، (برهان) (ناظم الاطباء)، نام گاو فریدون است، (آنندراج) (انجمن آرا)، گاوی که فریدون به شیر آن پرورده شد لیکن نام آن گاو برمایون است نه مایون، (فرهنگ رشیدی)، در شاهنامه این صورت نیامده، مصحف ’برمایون’ است، (حاشیۀ برهان چ معین)، و رجوع به برمایون شود

لغت نامه دهخدا