معنی مشدخه در لغت نامه دهخدا

آلت شکستن و آلتی که بدان شدخ وارد می آید. (ناظم الاطباء)

معنی مشدخه در لغت نامه دهخدا

رؤس مشدخه، سرهای نیک شکسته. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به مشدخ معنی دوم شود

معنی مشدخه - جستجوی لغت در جدول جو

مشدخه(مِ دَ خَ)

لغت نامه دهخدا

مشدخه(مُ شَدْ دَ خَ)

لغت نامه دهخدا

مردخه

(مُ دَ)

دهی است از دهستان شفت بخش مرکزی شهرستان فومن در 8هزارگزی فومن و 2 هزارگزی جنوب راه فومن به شفت. دارای 1225 تن سکنه است. قراء امیرخان محله، کنار محله، لختگه در آمار جزو این ده منظور شده است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

مشیخه

(مَشْ یَ خَ / مَ خَ)

جمع واژۀ شیخ. (منتهی الارب) (بحر الجواهر) (اقرب الموارد) (محیطالمحیط) ، در اصطلاح اهل حدیث و درایه ’مشیخه’ عده ای از شیوخ را گویند که احادیثی از آنها نقل شده باشد، یا فقیهی است که اسانید او مستند به روات باشد که از آنها روایت کند. (از درایه از فرهنگ علوم نقلی)

جَمعِ واژۀ شیخ. (منتهی الارب) (بحر الجواهر) (اقرب الموارد) (محیطالمحیط) ، در اصطلاح اهل حدیث و درایه ’مشیخه’ عده ای از شیوخ را گویند که احادیثی از آنها نقل شده باشد، یا فقیهی است که اسانید او مستند به روات باشد که از آنها روایت کند. (از درایه از فرهنگ علوم نقلی)

لغت نامه دهخدا

مشدوه

(مَ)

بیخود و سرگشته. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مشغول. (محیط المحیط) ، بازداشته شده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مشدده

(مُ شَدْ دَ دَ)

تأنیث مشدد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : حروف مشدده. ج، مشددات

لغت نامه دهخدا

شدخه

(شَ خَ)

گیاه نرم و نازک تر. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)