معنی مسهوف - جستجوی لغت در جدول جو

مسهوف(مَ)

لغت نامه دهخدا

موهوف

بخشیده، بخشیده شده

فرهنگ فارسی عمید

ملهوف

اندوهگین، دل سوخته، ستم دیده

فرهنگ فارسی عمید

مسوف

صبور، شکیبا، ویژگی کسی که هر چه بخواهد بکند و کسی او را باز ندارد، خود رای، خیره سر

فرهنگ فارسی عمید

مسوف

(مُ سَوْ وِ)

مرد برسر خود که هرچه خواهد میکند و کسی رد حکم آن را نتواند. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). صبور. (اقرب الموارد). خیره سر. خودرأی

لغت نامه دهخدا

مسوف

(مِسْوَ)

عطردان. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ملهوف

(مَلْ)

اندوهگین. (مهذب الاسماء) (غیاث). حسرت خورنده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). اندوهگین از درد یا رفتن مال. (از اقرب الموارد). متحسر. دریغخوار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- ملهوف القلب، سوخته دل. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء).
، ستمدیدۀ مضطردادخواه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مظلوم. (غیاث). ستمدیدۀ فریادخواه. مظلوم مستغیث. (ازاقرب الموارد) : عدل شاه مستعان ملهوفان، مستغاث مظلومان و مستمسک مهجوران است. (سندبادنامه ص 112). گویی... رگ ابریشمین آن رسن با جان ملهوفان پیوندی داشت. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 166). چون ما به استماع کلام ملهوفان عادت کرده ایم... (از مکاتیب خواجه رشیدالدین فضل اﷲ)

لغت نامه دهخدا

مسحوف

(مَ)

نعت مفعولی از سحف. رجوع به سحف شود، مسلول. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مسدوف

(مَ)

حجاب مسدوف، فروهشته و سست شده. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مسروف

(مَ)

برگ درخت که آن را ’سرفه’ خورده باشد و سرفه مور سفید را خوانند. (آنندراج) (از اقرب الموارد). چوب کرم خورده. (ناظم الاطباء). و رجوع به سرف و سرفه شود