معنی مسروله - جستجوی لغت در جدول جو

مسروله

لغت نامه دهخدا

معجونی که با مغز گردو و داروهای مقوی تهیه می شود، برای مثال روح ما را عصا می صافی ست / نه معاجین و بنگ و برسوله (نزاری - مجمع الفرس - برسوله)

فرهنگ فارسی عمید

متروکه

متروک، به جاگذاشته شده، واگذاشته شده، واگذاشته

فرهنگ فارسی عمید

مسروقه

دزدیده شده

فرهنگ فارسی عمید

مسروره

(مَ رَ)

شاد. خوشحال. شادان. شادمان. و رجوع به مسرور شود

لغت نامه دهخدا

مسرول

(مُ سَرْ وَ)

فرس مسرول، اسب که سپیدی قوائم آن از رانها و بازوها درگذشته باشد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). اسب پای تا ران سپید. (دهار) ، گاو وحشی به سبب سیاهی که در پاهای اوست. (از ذیل اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مسروه

(مَ رُوْ وَ)

أرض مسروه، زمین ’سروه’ناک (سروه به معنی تخم ملخ، یعنی ملخ ریزه که هنوز برشکل کرم باشد). (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به مسروءه شود

لغت نامه دهخدا

سروله

(تَ نَجْ جُ)

ازار پوشاندن. (دهار). سراویل پوشاندن کسی را. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مسرؤه

(مَ ءَ)

تأنیث مسروء. أرض مسروءه، زمین بسیارملخ. (از اقرب الموارد). پر از تخم ملخ. (از ناظم الاطباء). و رجوع به مسراءه و مسروه شود

لغت نامه دهخدا

مسروجه

(مَ جَ)

روشن. تابان: فیأتی (زهر خیار شنبر) شکل العرجون و هو متدل بین تضاعیف الاغصان کاءنّهاثریا مسروجه. (ابن البیطار). و رجوع به مسروج شود

لغت نامه دهخدا

مسروده

(مَ دَ)

تأنیث مسرود. درع و زره مثقوب و سوراخ شده. (از اقرب الموارد). و رجوع به مسرود شود

لغت نامه دهخدا

مسخوله

(مَ لَ)

تأنیث مسخول. رجوع به مسخول شود، کواکب مسخوله، ستارگان ناشناخته و مجهول. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مسروفه

(مَ فَ)

شاه مسروفه، گوسفند که گوش وی را از بیخ کنده باشند. (از اقرب الموارد). رجوع به مسروف و سرف شود

لغت نامه دهخدا

مرسوله

(مَ لَ /لِ)

مؤنث مرسول. فرستاده شده. ارسال گشته. مرسله. ج، مرسولات. و رجوع به مرسول شود

لغت نامه دهخدا

مسفوله

(مَ لَ)

مقابل معلوّه، یاء مسفوله، تاء معلوه. (یادداشت مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

مسلوله

(مَ لَ)

مؤنث مسلول. رجوع به مسلول شود

لغت نامه دهخدا

مسروقه

(مَ قَ)

مسروقه. دزدیده. دزدیده شده. سرقت شده.
- اموال مسروقه، مالهای دزدیده شده.
- حروف مسروقه، حروف معدوله. حروفی که در نوشتن باشد و بر زبان نیاید. و رجوع به مدخل حروف مسروقه در ردیف خود شود.
، خمسۀ مسروقه، پنجۀ دزدیده. اندرگاهان. مسترقه. پنج روز زائد بر سیصدوشصت روزسال پارسیان (دوازده ماه سی روزه) از گردش سال که به عنوان فروردگان، جشن می کرده اند و این پنج روز به سبب افزونی حدود شش ساعت مدت گردش زمین به دور خورشید بر 365 روز مورد اشاره و نیز به سبب بهم خوردن حساب تقویم و کبیسۀ 120ساله گاه از محل اصلی خود که در آخراسفندماه قاعدتاً بایستی قرار گیرد تغییر محل می داد، چنانکه در دورۀ غزنویان و اوایل سلجوقیان تا اصلاح تقویم جلالی در آخر آبان ماه واقع بوده است و ناصرخسرو هم در سفرنامه (چ دبیرسیاقی ص 9) به آن اشارتی دارد:
تا همی در اول شوال باشد روز عید
تا همی مسروقه اندر آخر آبان بود.
عنصری.
، (اصطلاح بدیع) در اصطلاح علم بدیع، آن است که در حشو کلماتی افتد که دو حرف یا بیشتر متوالی ازآن ساکن افتد، و هر دو حرف از شبح کلمه باشند، چنانکه اگر یکی را حذف کنند حروف باقی مفید معنی مقصود نبود، چرا که در استعمال حذف آن نیامده باشد، پس به ضرورت وزن را بطریق اشمام خوانند و در وزن نیاید، چنانکه تای آراست و ساخت و باخت چون در حشو بیت افتد، اظهار آن تاء بر نمطی کنند که حرکت پذیرد و موجب خلل نگردد، و چون در حشو افتد، بهتر آن است که بعد از آن لفظی آورند که اول آن الف باشد و حرکت بدو دهند تا در تکلم آید. مثاله، مصراع:
راست است این قامتت را ساخت ایزد همچو سرو
که بعداز تای راست و ساخت الف است. (از کشاف اصطلاحات الفنون)
مسروقه. تأنیث مسروق. رجوع به مسروق و سرقت شود

لغت نامه دهخدا

ماکوله

ماکوله در فارسی مونث ماکول: خوردنی خوراک خوار تار مونث ماکول جمع ماکولات

معنی مسروله - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما