معنی مسرهد - جستجوی لغت در جدول جو

مسرهد(مُ سَ هََ)

لغت نامه دهخدا

کم خواب، بی خواب، بیدار مانده

(مُ رَ هَِ دد)

شتاب رفتار. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تندرو. (از اقرب الموارد) ، لیل مجرهد، شب دراز. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مسره

(مَ سَرْ رَ)

اطراف ریاحین. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). ج، مسارّ. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مسره

(مِ سَرْ رَ)

آلت راز، و آن ماشور باشد یک سر آن در دهان گوینده و یک سر آن در گوش شنونده. (منتهی الارب) (از صراح). آلتی است توخالی چون طومار که در آن راز گویند. (از اقرب الموارد). این کلمه را بجای تلفن می توان به کار برد. (یادداشت مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

مسهد

(مُ سَهَْ هََ)

بی خواب. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج). بیدارکرده شده. (غیاث). بیدارشده. بیدار. بی خواب شده. (یادداشت مرحوم دهخدا) :
نوز نبرداشته ست مار سر از خواب
نرگس چون گشت چون سلیم مسهد.
منوچهری.
- مسهد کردن، بیدار کردن:
کردارۀ سلیم ترین با عدوی خویش
آن است کاین سلیم مسهد کند همی.
منوچهری

لغت نامه دهخدا

مسرهده

(مُ سَهََ دَ)

تأنیث مسرهد. رجوع به مسرهد شود

لغت نامه دهخدا

مسرد

(مِ رَ)

آنچه بدان دوزند. (منتهی الارب) ، آنچه بدان سوراخ کنند. (از اقرب الموارد). آلتی است آهنی که بدان در چرم سوراخ کنند. (غیاث). درفش. (نصاب). سرید. بیز (در تداول مردم قزوین) ، لسان. زبان، نعل مخصوف و کفش که با درفش سوراخ شده باشد. (از اقرب الموارد).
- ابن مسرد، پسر کنیز، و آن دشنام است. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مسربد

(مُ سَ بَ)

حاجب مسربد، ابرو که موی نداشته باشد. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مسرده

(مُ سَرْ رَ دَ)

تأنیث مسرد: درع مسرده، زره دوخته یعنی حلقه های آن را در هم انداخته. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مسرود

(مَ)

دعا و افسون و عزیمت. (از برهان) (انجمن آرا) (آنندراج)