معنی مسحوطه - جستجوی لغت در جدول جو

مسحوطه

لغت نامه دهخدا

مستوره

پاک دامن، پارسا، زن

فرهنگ فارسی عمید

محوطه

زمینی که دور آن دیوار کشیده باشند

فرهنگ فارسی عمید

منحوطه

(مَ طَ)

تأنیث منحوط. (منتهی الارب) (آنندراج). اسبان و شتران گرفتار بیماری نحطه. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به منحوط و منحطه شود

لغت نامه دهخدا

محوطه

(مُ حَوْ وَ طَ)

تأنیث محوط. محوطه. دیواربرکشیده. دیوارکشیده. که در پیرامون دیوار دارد. دیواربست. هر جای محصور و محدود. هر جای که از دیوار و جز آن احاطه شده باشد و هر کشتزار محدودی. (از ناظم الاطباء). صاحب غیاث اللغات گوید اسم ظرف است از تحویط که سوای لام کلمه تعلیل و تبدیل نمی پذیرد و به فتح میم و سکون حاء غلط است چه صحیح داشتن حرف علت در صیغۀ ظرف اجوف از ثلاثی مجرد بدون موانع ثابت نشده، یا آنکه در اصل ’محوطهبه’ بوده باشد (به فتح میم وضم حاء و سکون واو) و از کثرت استعمال صلۀ باء حذف شده فقط محوطه به معنی اسم ظرف مستعمل شده است. (غیاث) : عنّه، محوطۀ چوب. (منتهی الارب). دیوار بست از چوب که شتران و اسبان را سازند. (از اقرب الموارد)

تأنیث محوط. محوطه. دیواربرکشیده. دیوارکشیده. که در پیرامون دیوار دارد. دیواربست. هر جای محصور و محدود. هر جای که از دیوار و جز آن احاطه شده باشد و هر کشتزار محدودی. (از ناظم الاطباء). صاحب غیاث اللغات گوید اسم ظرف است از تحویط که سوای لام کلمه تعلیل و تبدیل نمی پذیرد و به فتح میم و سکون حاء غلط است چه صحیح داشتن حرف علت در صیغۀ ظرف اجوف از ثلاثی مجرد بدون موانع ثابت نشده، یا آنکه در اصل ’محوطهبه’ بوده باشد (به فتح میم وضم حاء و سکون واو) و از کثرت استعمال صلۀ باء حذف شده فقط محوطه به معنی اسم ظرف مستعمل شده است. (غیاث) : عُنَّه، محوطۀ چوب. (منتهی الارب). دیوار بست از چوب که شتران و اسبان را سازند. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مسحوط

(مَ)

نعت مفعولی از سحط. رجوع به سحط شود، شراب آب آمیخته. هر شراب که باشد. (منتهی الارب). شراب ممزوج، شیر که ریخته شود. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مسبوطه

(مَ طَ)

مؤنث مسبوط که نعت مفعولی از مصدر سبط است. رجوع به سبط و مسبوط شود، نعجه مسبوطه، میش موی تراشیده. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مسحوقه

(مَ قَ)

تأنیث مسحوق. رجوع به مسحوق و سحق شود