معنی مستوفز - جستجوی لغت در جدول جو

مستوفز

لغت نامه دهخدا

بیمارستان، جایی که بیماران را پرستاری و معالجه می کنند، مریض خانه، بیمار خانه
شفا خانه، دار الشّفا، مارستان، بیمارسان، هروانه گه

فرهنگ فارسی عمید

مستعفی

کسی که از کار و خدمتی کناره گیری کند، استعفا کننده

فرهنگ فارسی عمید

مستجیز

آنکه کاری یا چیزی را جایز می داند، جایزداننده

فرهنگ فارسی عمید

مستوفی

محاسب و متصدی امور مالیاتی یک ناحیه، حسابدار و دفتردار خزانه

فرهنگ فارسی عمید

مستحفظ

یاد گیرنده، محافظت کننده، نگهدارنده، نگهبان

فرهنگ فارسی عمید

مستغفر

کسی که استغفار می کند، آمرزش خواهنده

فرهنگ فارسی عمید

مستوجب

مستلزم، ایجاب کننده، سزاوار

فرهنگ فارسی عمید

مستصفی

پاکیزه و تصفیه شده

فرهنگ فارسی عمید

مستوثق

دارای وثوق و اطمینان

فرهنگ فارسی عمید

مستوفی

تمام و کامل، به طور کامل

فرهنگ فارسی عمید

متوفز

(مُ تَ وَفْ فِ)

مرد غلطان بر بستر که خوابش نبرد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مستوف

(مُ تَ فِنْ)

مستوفی. رجوع به مستوفی شود

لغت نامه دهخدا

مستفز

(مُ تَ فِزز)

نعت فاعلی از استفزاز. بیرون کننده و خارج کننده. (از اقرب الموارد) ، بقتل رساننده و کشنده، قعد مستفزاً، با عدم اطمینان نشست. (از اقرب الموارد). رجوع به استفزاز شود

لغت نامه دهخدا

مستوفی

(مُ تَ)

مستوف. نعت فاعلی از استیفاء. آنکه حق خود را بطور وافی و کافی بگیرد. (از اقرب الموارد)، تمام را فراگیرنده. (از منتهی الارب) (غیاث) (آنندراج). و رجوع به استیفاء شود.
، سر دفتر اهل دیوان که از دیگر محاسبان حساب گیرد. (غیاث) (آنندراج). سرآمددفترداران مالیۀ یک مملکت. سرآمد دفترداران باج و خراج. آمارگیر. آماره گیر. آمارگیره. محاسب متصدی دخل و خرج و حساب درآمد و هزینه: بگوید مستوفیان را تا خط بر حاصل و باقی وی کشند. (تاریخ بیهقی ص 124). مستوفی و کدخدای وی را [اریارق را] که گرفته بودند آنجای آوردند و درها بگشادند و بسیار نعمت برداشتند. (تاریخ بیهقی ص 228). گفت [مسعود] برپسرت [ابواحمد] مستوفیان چند مال حاصل فرود آورده اند گفت شانزده هزار دینار. (تاریخ بیهقی).
مستوفی ممالک مشرق نظام دین
کز کلک تست تیر فلک را مسیر تنگ.
سوزنی.
چون وزیر و میر و مستوفی تو باشی کی بود
مدحت آرای وزیر و میر و مستوفی ذمیم.
سوزنی.
مستوفی عقل و مشرف رای
در مملکت تو کارفرمای.
نظامی.
صرف کرد آن همه به بی خوفی
فارغ از مشرفان و مستوفی.
نظامی.
پدر جدم مرحوم امین الدین نصیر مستوفی که در عهد سلاجقه مستوفی دیوان سلاطین عراق بوده... (نزههالقلوب ج 3 ص 48). ناظر مهر نموده به مستوفی ارباب التحاویل سپارند. (تذکرهالملوک چ دبیرسیاقی ص 11). شغل مشارالیه [مستوفی سرکار غلامان] آن است که سر رشتۀ نفری و تاریخ صدور ارقام ملازمت وقدر مواجب و... درست میداشته. (تذکرهالملوک ص 38)، مفتش حساب، امین حساب. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مستوفا

(مُ تَ)

مستوفی. تمام گرفته شده. (غیاث). بسیار. کافی:
قصیده خرد ولیکن به قدر و فضل بزرگ
به لفظ موجز و معنیش باز مستوفاست.
مسعودسعد.
و رجوع به مستوفی ̍ شود

لغت نامه دهخدا

مستوفد

(مُ تَ فِ)

بر سر پای و دروا نشیننده. (از منتهی الارب). سرپا و بطور غیرمطمئن نشیننده. (از اقرب الموارد). مستوفز. و رجوع به مستوفز شود، فرستنده کسی را بعنوان ’وفد’ و هیئت اعزامی. (از اقرب الموارد). و رجوع به استیفاد شود

لغت نامه دهخدا

مستوفر

(مُ تَ فِ)

تمام گیرندۀ حق خود. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، کامل کننده کاری را. (از اقرب الموارد). و رجوع به استیفار شود

لغت نامه دهخدا

مستوفض

(مُ تَ فِ)

شتابنده و دونده، شتاباننده، شتران پراکنده، از شهر به درکننده و نفی نماینده. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به استیفاض شود

لغت نامه دهخدا

مستوفق

(مُ تَ فِ)

توفیق خواهنده از خدای و توفیق جوینده. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، اًنه لمستوفق بالحجه، او بر صواب است در حجت. (منتهی الارب). و رجوع به استیفاق شود

لغت نامه دهخدا

مستوفی

(مُ تَ فا)

نعت مفعولی از استیفاء. حق که بطور کامل گرفته شده باشد. (از اقرب الموارد) ، کامل. جامع. مفصل. به تفصیل: شرح و تفصیل آن مستوفی بیاورده. (کلیله و دمنه). علماء عصر و فضلاء دهر را جمع کرد تا در تفسیر قرآن مجید... تصنیفی مستوفی کردند. (ترجمه تاریخ یمینی ص 253). و رجوع به استیفاء شود

لغت نامه دهخدا