- مستخطئه (مُ تَ طِ ءَ)
شتر مادۀ سترون. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
معنی مستخطئه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَ شِ ءَ)
لغت نامه دهخدا
تأنیث مستنشی ٔ. رجوع به مستنشی ٔ شود، زن فالگوی. (منتهی الارب). زن کاهن. چون اخبار را تتبع می کند. (از اقرب الموارد)
(مَ طِ ءَ)
لغت نامه دهخدا
فرقه ای از غلاه شیعه که می گفتند جبرئیل درفرود آوردن وحی خطا کرده. (خاندان نوبختی، ص 263)
(اِ)
لغت نامه دهخدا
به خطا منسوب کردن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (اقرب الموارد) (المنجد). خطا گرفتن در کار کسی. (غیاث اللغات از کنز). گفتن کسی را که تو خطا کردی. (منتهی الارب). تخطی ٔ. (ناظم الاطباء). خطا گرفتن در کار کسی و نسبت خطا به کسی دادن. (ناظم الاطباء) ، بدی از کسی دور کردن. یقال: خطّی ٔ عنه السوء. (منتهی الارب)
مستخرجه در فارسی مونث مستخرج: بیرون آورده مونث مستخرج جمع مستخرجات. مونث مستخرج جمع مستخرجات
مستخدمه در فارسی مونث مستخدم: زاور پرستار پیشیار مونث مستخدم جمع مستخدمات. مونث مستخدم جمع مستخدمات
مستخلصه در فارسی مونث مستخلص بنگرید به مستخلص مونث مستخلص مونث مستخلص
گروهی از پیروان علی (ع) که جبرئیل را در رساندن پیام خدایی به محمد بن عبدالله (ص) لغزشمند می دانستند (فضل بن شادان)
خادمه، خدمتکار، کلفت
متضاد: ارباب
متضاد: ارباب
خطاگیری، نادرست شماری، خطا شمردن، نادرست شمردن