- مساسه (مَسْ سا سَ)
تأنیث مساس که صیغۀ مبالغه است از مصدر مس. بسیار لمس کننده، رحم مساسه، خویشی و قرابت نزدیک. (اقرب الموارد)
معنی مساسه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَ سَ)
لغت نامه دهخدا
خرمن جای. (منتهی الارب). بیدر. موضع کوبیدن خرمن. (از متن اللغه). موضع دوس الطعام. (اقرب الموارد)
(تَ قُ)
لغت نامه دهخدا
خسیس شدن. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از اقرب الموارد) (از لسان العرب) (از مصادر زوزنی) ، حقیر شدن. خوار شدن. (از مصادر زوزنی) ، ناکس شدن. فرومایه شدن. (دهار)
(دَسْ سا سَ)
لغت نامه دهخدا
سماروغ سفید. (منتهی الارب). شحمهالارض. (اقرب الموارد). قارچ، خراطین، که کرمی است. (از منتهی الارب) ، ماری است که در زیر خاک پنهان شود. (از اقرب الموارد) ، جانوری است سپید. (منتهی الارب)
(صِ لَ)
لغت نامه دهخدا
آمیخته و شوریده شدن کار. مسماس. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد ذیل مادۀ م س م س) (آنندراج). رجوع به مسماس شود
(مَ ءَ)
لغت نامه دهخدا
زشت و قبیح از گفتار و کردار. (اقرب الموارد) ، بدی. ج، مساوی. (منتهی الارب). عیب و رسوائی و بدی. (ناظم الاطباء) ، اندوه. (منتهی الارب). و رجوع به مساوی شود
(صَ)
لغت نامه دهخدا
همدیگر را دشنام دادن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). دشنام دادن. (المصادر زوزنی). با کسی دشنام دادن. (تاج المصادر بیهقی). با هم دشنام دادن و ناسزا گفتن. سباب. و رجوع به سباب شود
(خُ سَ)
لغت نامه دهخدا
آنچه اسب به وی تعلل کند. (منتهی الارب) ، مال اندک. (منتهی الارب) (از تاج العروس) ، اسب دوانی. (از ناظم الاطباء)
(صَ ءَ)
لغت نامه دهخدا
مصدر میمی است فعل ساء را. (منتهی الارب). انجام دادن آنچه را سبب اکراه یا غم دیگری شود. (اقرب الموارد). سوء. مساء. رجوع به سوء شود
(مَ فَ)
لغت نامه دهخدا
مسافت. سیفه. دوری راه و دوری میان دو منزل. (دهار). بعد و فاصله. ج، مساوف و مشهور چنین است که مسافه مقداری است از زمینی چنانکه گویند: بیننا مسافه میل، یعنی زمین به مساحت یک میل، و گویند بیننا مسافه شهر، یعنی بین ما زمینی است که پیمودن آن یک ماه به طول می انجامد، و این کلمه مأخوذ از سوف است به معنی بوئیدن. (اقرب الموارد). دوری بیابان، و این مأخوذ است از سوف به معنی بو گرفتن، چون راهبر در بیابان راه گم می کند خاک آنجا گرفته می بوید و معلوم می کند که در راه راست است یا راه را گم کرده، پس به کثرت استعمال نام دوری میان منازل و غیره شد. (غیاث). و رجوع به مسافت شود
(صَبْ یَ نَ)
لغت نامه دهخدا
مساره. سرار. با کسی راز گفتن. (المصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) (اقرب الموارد). مهامسه. تهامس: با اصحاب خود به طریق مساره گفتند این زمان غیبتی واقع شد. (انیس الطالبین بخاری ص 71). به طریق مساره به خواجه یوسف سخنان بسیار گفتند. (انیس الطالبین ص 125)
(بَ سَ)
لغت نامه دهخدا
نام مکۀ معظمه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). از نام های مکه در جاهلیت است زیرا هرآن کس در آنجا پرهیزگار نبود شتران را بس بس میکرد و بس بس کلمه ای است که در راندن ناقه گویند هنگامیکه بخواهند آن را برانند:
بساسه تبس کل ّ منکر
بالبلد المحفوظ ثم المعشر.
(از معجم البلدان).
و رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود
بساسه تبس کل ّ منکر
بالبلد المحفوظ ثم المعشر.
(از معجم البلدان).
و رجوع به قاموس الاعلام ترکی شود
(کَ)
لغت نامه دهخدا
مساحه. مساحت. پیمودن زمین. (منتهی الارب). زمین پیمودن. (المصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) (دهار). ذرع کردن زمین. (اقرب الموارد). و رجوع به مساحت شود، تقسیم کردن زمین با مقیاس و تخمین قیمت و ارزش آن. (اقرب الموارد).
- علم مساحه، علمی است که از مقادیر خطوط و سطحها و اجسام، و تعیین خط و مربع و مکعب بحث می کند، و در امر خراج و تقسیم اراضی و تخمین مساکن ارزشی فراوان دارد. (اقرب الموارد) (از کشاف اصطلاحات الفنون)
- علم مساحه، علمی است که از مقادیر خطوط و سطحها و اجسام، و تعیین خط و مربع و مکعب بحث می کند، و در امر خراج و تقسیم اراضی و تخمین مساکن ارزشی فراوان دارد. (اقرب الموارد) (از کشاف اصطلاحات الفنون)
(گَ)
لغت نامه دهخدا
سوس یعنی پت و شپشه افتادن. کرمک درافتادن در چیزی. (منتهی الارب). شپشه درافتادن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). شپشه درافتادن گندم و برنج را. کرم درافتادن پشم را.
(اَ / اِ سَ / سِ)
لغت نامه دهخدا
نگریستن به گوشۀ چشم و واپس دیدن. (برهان) (سروری) (مؤید الفضلاء) (جهانگیری).
مساحت در فارسی سریانی تازی گشته از مشوحتا (پژوهش واژه های سریانی) پیمایه اندازه
