- مرقم
- هر آلتی که با آن بنویسند یا چیزی نقش کنند، قلم
معنی مرقم - جستجوی لغت در جدول جو
- مرقم
- کلک خامه رقم شده نگاشته: خرس گفت: شنیدم که وقتی ماری ارقم بالوان و اشکال مرقم در پایان کوهی خفته بود... آلتی که با آن نویسند یا نقشی رقم کنند، قلم جمع مراقم
- مرقم ((مِ قَ))
- قلم
- مرقم ((مُ رَ قَّ))
- رقم شده، نگاشته
- مرقم
- رقم شده، نگاشته
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
خلق، ملت
مارهایی که زهر کشنده دارند
کبود چشم
مار سیاه و سفید کشنده
گل مریم، نوعی گل سفید و خوش بو با بوتۀ پیازدار که پیازش را می کارند،
نوزدهمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۹۸ آیه، کهیعص
نوزدهمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۹۸ آیه، کهیعص
هر دارویی که روی زخم بگذارند
مرهم کافوری: ترکیبی از کافور، روغن زیتون و یک مرهم ساده که برای تسکین درد روی عضوی که درد می کند می مالند
مرهم کافوری: ترکیبی از کافور، روغن زیتون و یک مرهم ساده که برای تسکین درد روی عضوی که درد می کند می مالند
مرقبه، جای دیدبان در بلندی، مرقب
مراد، مطلوب، مقصود، آرمان، هدف، مسلک
خرقه ای که پینه های چهارگوش داشته باشد، کاغذ یا چیز دیگر که بر آن خط رقاع یا خطوط دیگر نوشته شده باشد، جامۀ وصله دار و دوخته شده از قطعات مختلف
مهره نره
آدمی، انس، انسان، آدمیزاده، بشر
دم بریده، کاهیده در دستور پارسی، آژیانه (سنگفرش)
کام کامه (مراد)، ارمان مراد خواهش مقصود: مهام آنجا از بر وفق مرام انجام دهد. یا مرام سیاسی. مسلک سیاسی
رحیم، مرحوم، بسیار مهربانی کننده
بینی
انباره (انباره باطری)
خط دار، مکتوب، نگارش یافته
رقیق کننده، رقیق کننده اخلاط و رطوبات مقابل مغلظ
پاره دوخته ژنده، خوشنوشته، خوش نگاره جامه پاره پاره بهم دخته: در آن دکان پیر مردی نشسته است مرقعی پوشیده و درزی همی کند، جامه صوفیان که از اتصال قطعات مختلف و گاه رنگارنگ بهم ساخته میشد مرقعه. توضیح در احیا العلوم شرحی مفید راجع بمعنی و مقصود از مرقع و کیفیت آن آمده، کاغذ یا شی دیگر که روی آن بخط رقاع چیزی نوشته باشند، قطعه های تصاویر که بصورت کتابی بینالدفتین جمع شود، قطعاتی از خطوط زیبا که بشکل کتاب جمع کنند
برجهاننده
خوابگاه، آرامگاه
مرقبه: دیدگاه دید بانگاه
بینی
گلی است که برگ و گونه و پیاز آن چون نرگس است و بوی بسیار خوشی دارد
آنچه بر جراحت نهند
((مَ یَ))
فرهنگ فارسی معین
گیاهی است زینتی از تیره نرگسی ها. این گیاه علفی و دارای گل های سفید زیبایی است که دارای عطر مطبوعی می باشد. اصل این گیاه را از ایران می دانند، مریم عذرا مادر حضرت عیسی (ع) دختر عمران که در هجده سالگی روح القدس بر او ظاهر شد