فانوس بزرگ شیشه ای که سر و ته آن باز است و شمع یا چراغ را درون آن می گذارند، جاچراغی که از شیشه درست کنند و چراغ را در آن بگذارند که باد آن را خاموش نکند، چراغبانه، چراغ بادی، فانوس، چروند، قندیل، چراغ پرهیز، چراغ واره، چراغ بره، چراغدان
فانوس بزرگ شیشه ای که سر و ته آن باز است و شمع یا چراغ را درون آن می گذارند، جاچراغی که از شیشه درست کنند و چراغ را در آن بگذارند که باد آن را خاموش نکند، چِراغبانِه، چِراغِ بادی، فانوس، چَروَند، قِندیل، چِراغ پَرهیز، چِراغ وارِه، چِراغ بَرِه، چِراغدان
سرپوش بزرگ بلورین که لاله یا لامپا را زیر آن نهند تا از باد مصون ماند. (یادداشت مرحوم دهخدا). فانوس شیشه ای که بالا و پائین آن باز است و شمعو چراغ را داخل آن گذارند تا از باد محفوظ بماند
سرپوش بزرگ بلورین که لاله یا لامپا را زیر آن نهند تا از باد مصون ماند. (یادداشت مرحوم دهخدا). فانوس شیشه ای که بالا و پائین آن باز است و شمعو چراغ را داخل آن گذارند تا از باد محفوظ بماند
شجاعت. دلیری. بهادری. بطالت. دلاوری. تهور. مردی: بجویم بلندی و فرزانگی همان رزم و تندی و مردانگی. فردوسی. به مردانگی و به گنج و به داد چو تو شاه گیتی ندارد به یاد. فردوسی. چنین گفت کامروز مردانگی جدا کرد باید ز دیوانگی. فردوسی. ابا شاه گفت این نه مردانگی است نه مردی ترا خوی دیوانگی است. فردوسی. وی پیش پدر کارهای بزرگ کرد و اثرهای مردانگی فراوان نمود و از پشت اسب مبارز برد. (تاریخ بیهقی). شما را ز مردانگی نیست کار مگر چون زنان رنگ و بوی و نگار. اسدی. و طبقۀ دوم مردمانی را که در ایشان شجاعت و قوت و مردانگی شناخت فرمودتا ادب سلاح آموختند. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 31). و در قرآن دو جای ذکر پارسیان است که ایشان را به قوت ومردانگی ستوده است. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 5). آن روزسیف الدوله محمود در اظهار آثار مردانگی و تقدیم ابواب دلاوری دست بردی نمود که ذکر آن در صحیفۀ اعوام... باقی ماند. (ترجمه تاریخ یمینی). گزین کرد هر مردی از کشوری به مردانگی هر یکی لشکری. نظامی. گهی بر نامرادی بیم کردن گهی مردانگی تعلیم کردن. نظامی. طرفدار مغرب به مردانگی قدرخان مشرق به فرزانگی. نظامی. چو مردانگی آید از رهزنان چه مردان لشکر چه خیل زنان. سعدی. سمندر نه ای گرد آتش مگرد که مردانگی باید آنگه نبرد. سعدی. ، جوانمردی. فتوت. مروت. بزرگواری. بلندهمتی. همت. غیرت. حمیت. گذشت و اغماض. مردی. انسانیت: به ایشان رسی هیچ تندی مکن نخستین فراز آر شیرین سخن به چربی سخن گوی و بنوازشان به مردانگی سر برافرازشان. فردوسی. ز پیروزی شاه و مردانگی خردمندی و شرم و فرزانگی. فردوسی. به آزادمردی و مردانگی تو کس دیده ای همسر خویشتن. فرخی. سخت پسندیده و نیکو سیرت و بارای و تدبیر و مردانگی بود. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 21). پادشاهی بود سخت داهی وفیلسوف و با حکمت و رای صائب و مردانگی. (فارسنامۀابن البلخی ص 57). خردمند... چون بکوشد باری حمیت ومردانگی... او مطعون نگردد. (کلیله و دمنه). جوانمردو صاحب خرد دیدمش به مردانگی فوق خود دیدمش. سعدی. نیاید نکوکاری از بدرگان محال است مردانگی از سگان. سعدی. که یارا مرو کآشنای توام به مردانگی خاک پای توام. سعدی. کسی در شجاعت و سواری و مردانگی و به خلق و کرم با او همسر و برابر نبود. (تاریخ قم ص 258). - مردانگی کردن، مردانگی نمودن، اظهار جوانمردی و بزرگواری کردن. - ، بزرگوارانه گذشت و اغماض کردن. - ، دلیری و بی باکی نمودن. خطر کردن: نمودند بسیار مردانگی هم از زیرکی هم ز دیوانگی. نظامی
شجاعت. دلیری. بهادری. بطالت. دلاوری. تهور. مردی: بجویم بلندی و فرزانگی همان رزم و تندی و مردانگی. فردوسی. به مردانگی و به گنج و به داد چو تو شاه گیتی ندارد به یاد. فردوسی. چنین گفت کامروز مردانگی جدا کرد باید ز دیوانگی. فردوسی. ابا شاه گفت این نه مردانگی است نه مردی ترا خوی دیوانگی است. فردوسی. وی پیش پدر کارهای بزرگ کرد و اثرهای مردانگی فراوان نمود و از پشت اسب مبارز برد. (تاریخ بیهقی). شما را ز مردانگی نیست کار مگر چون زنان رنگ و بوی و نگار. اسدی. و طبقۀ دوم مردمانی را که در ایشان شجاعت و قوت و مردانگی شناخت فرمودتا ادب سلاح آموختند. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 31). و در قرآن دو جای ذکر پارسیان است که ایشان را به قوت ومردانگی ستوده است. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 5). آن روزسیف الدوله محمود در اظهار آثار مردانگی و تقدیم ابواب دلاوری دست بردی نمود که ذکر آن در صحیفۀ اعوام... باقی ماند. (ترجمه تاریخ یمینی). گزین کرد هر مردی از کشوری به مردانگی هر یکی لشکری. نظامی. گهی بر نامرادی بیم کردن گهی مردانگی تعلیم کردن. نظامی. طرفدار مغرب به مردانگی قدرخان مشرق به فرزانگی. نظامی. چو مردانگی آید از رهزنان چه مردان لشکر چه خیل زنان. سعدی. سمندر نه ای گرد آتش مگرد که مردانگی باید آنگه نبرد. سعدی. ، جوانمردی. فتوت. مروت. بزرگواری. بلندهمتی. همت. غیرت. حمیت. گذشت و اغماض. مردی. انسانیت: به ایشان رسی هیچ تندی مکن نخستین فراز آر شیرین سخن به چربی سخن گوی و بنوازشان به مردانگی سر برافرازشان. فردوسی. ز پیروزی شاه و مردانگی خردمندی و شرم و فرزانگی. فردوسی. به آزادمردی و مردانگی تو کس دیده ای همسر خویشتن. فرخی. سخت پسندیده و نیکو سیرت و بارای و تدبیر و مردانگی بود. (فارسنامۀ ابن البلخی ص 21). پادشاهی بود سخت داهی وفیلسوف و با حکمت و رای صائب و مردانگی. (فارسنامۀابن البلخی ص 57). خردمند... چون بکوشد باری حمیت ومردانگی... او مطعون نگردد. (کلیله و دمنه). جوانمردو صاحب خرد دیدمش به مردانگی فوق خود دیدمش. سعدی. نیاید نکوکاری از بدرگان محال است مردانگی از سگان. سعدی. که یارا مرو کآشنای توام به مردانگی خاک پای توام. سعدی. کسی در شجاعت و سواری و مردانگی و به خلق و کرم با او همسر و برابر نبود. (تاریخ قم ص 258). - مردانگی کردن، مردانگی نمودن، اظهار جوانمردی و بزرگواری کردن. - ، بزرگوارانه گذشت و اغماض کردن. - ، دلیری و بی باکی نمودن. خطر کردن: نمودند بسیار مردانگی هم از زیرکی هم ز دیوانگی. نظامی
