Q: معنی مران در فرهنگ فارسی عمید

درختی با شاخه های راست، دراز، گره دار و محکم که از آن نیزه می سازند

Q: معنی مران در لغت نامه دهخدا

ممارنه. (اقرب الموارد) (منتهی الارب). رجوع به ممارنه شود

Q: معنی مران در لغت نامه دهخدا

درختی است در بلاد مغرب و روم و هند، جمیع اجزای او تلخ و بسیار بلند و رعنا و نرم، و گرههای او مانند بندهای نی، و میان پر، و از آن نیزه ها می سازند و مشهور به نیزۀ نی است و نزد بعضی مران و مالیا یکی است و این قول صحتی دارد چه در افعال قریب اند. و نزد بعضی مران قرانیاست و این اصلی ندارد چه مران را برگ شبیه به برگ توت است و برگ قرانیا شبیه به برگ ترنج و از آن کوچکتر، و درخت او بسیار بلند نمی باشد و ثمر قرانیا لذیذ و ثمر مران شبیه به ثمر او و با عفوصت بسیاراست. (از تحفۀ حکیم مؤمن). رجوع به مُرّان شود

Q: معنی مران در لغت نامه دهخدا

درختی است باریک و دراز که از چوب آن نیزه و تیر سازند. (از برهان قاطع) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج). رجوع به مَرّان و مُرّان شود

Q: معنی مران در لغت نامه دهخدا

میرنده. فانی. هالک. در حال مردن. (یادداشت مؤلف) :، اگر ایدونکه به کشتن نمرند این پسران، آن خورشید و قمر باشند این جانوران، زآن کجا نیست مه روشن و خورشید مران، به نسب باز شوند این پسران با پدران.، منوچهری

Q: معنی مران در لغت نامه دهخدا

نیزۀ لرزان سخت. (منتهی الارب). الرماح اللدنه الصلبه، نیزه های نرم محکم. (متن اللغه) (از اقرب الموارد). واحد آن مُرّانَه است. (از متن اللغه) (از منتهی الارب). رجوع به مرانه شود، درختی که از آن نیزه سازند. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). رجوع به مَرّان شود، زغال اخته. (فرهنگ فارسی معین). لسان العصافیر. زبان گنجشک. (یادداشت مؤلف)

Q: معنی مران در لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان اوباتو بخش دیواندرۀ شهرستان سنندج، در 36هزارگزی شمال دیواندره و 12هزارگزی جنوب شرقی خاور کرفتو، در منطقۀ کوهستانی سردسیر واقع و دارای 700 تن سکنۀاست. آبش از رودخانه و چشمه تأمین می شود. محصولش غلات، حبوبات، لبنیات و شغل مردمش زراعت و گله داری. دردو محل به فاصله 2هزارگز واقع شده و به مران پائین یاقره و مران بالا یا گوره نامیده میشوند. سکنۀ مران بالا 410 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)