دهی است از دهستان اوباتو بخش دیواندرۀ شهرستان سنندج، در 36هزارگزی شمال دیواندره و 12هزارگزی جنوب شرقی خاور کرفتو، در منطقۀ کوهستانی سردسیر واقع و دارای 700 تن سکنۀاست. آبش از رودخانه و چشمه تأمین می شود. محصولش غلات، حبوبات، لبنیات و شغل مردمش زراعت و گله داری. دردو محل به فاصله 2هزارگز واقع شده و به مران پائین یاقره و مران بالا یا گوره نامیده میشوند. سکنۀ مران بالا 410 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
میرنده. فانی. هالک. در حال مردن. (یادداشت مؤلف) : اگر ایدونکه به کشتن نمرند این پسران آن خورشید و قمر باشند این جانوران زآن کجا نیست مه روشن و خورشید مران به نسب باز شوند این پسران با پدران. منوچهری
درختی است در بلاد مغرب و روم و هند، جمیع اجزای او تلخ و بسیار بلند و رعنا و نرم، و گرههای او مانند بندهای نی، و میان پر، و از آن نیزه ها می سازند و مشهور به نیزۀ نی است و نزد بعضی مران و مالیا یکی است و این قول صحتی دارد چه در افعال قریب اند. و نزد بعضی مران قرانیاست و این اصلی ندارد چه مران را برگ شبیه به برگ توت است و برگ قرانیا شبیه به برگ ترنج و از آن کوچکتر، و درخت او بسیار بلند نمی باشد و ثمر قرانیا لذیذ و ثمر مران شبیه به ثمر او و با عفوصت بسیاراست. (از تحفۀ حکیم مؤمن). رجوع به مُرّان شود
