معنی مخوص - جستجوی لغت در جدول جو

مخوص

لغت نامه دهخدا

مخصص

خاص شده، تخصیص یافته

فرهنگ فارسی عمید

مخلص

خالص شده، پاکیزه شده

فرهنگ فارسی عمید

مخصوص

خاص شده، خاص، ویژه

فرهنگ فارسی عمید

مخوف

ترسناک، ترس آور، خوفناک

فرهنگ فارسی عمید

شخوص

باز ماندن چشم، چشم را باز نگه داشتن و پلک نزدن

فرهنگ فارسی عمید

مخلص

قسمتی در شعر یا نثر که در آن شاعر یا نویسنده به مقصود اصلی گریز می زند، خلاصۀ کلام، چکیدۀ سخن، محل خلاص و نجات، محل رهایی، راه خلاص، گریزگاه

فرهنگ فارسی عمید

مختص

آنچه خاص کسی یا چیزی باشد، اختصاص یافته، خاص گردیده، آنکه که نسبت به کسی نزدیک است، مقرب

فرهنگ فارسی عمید

مخلص

ویژگی دوست پاک و بی ریا، بی آلایش، عبادت کنندۀ بی ریا

فرهنگ فارسی عمید

مخوصه

(مُ خَوْ وِ صَ)

ارض مخوصه، زمینی که در آن برگ ارطی و الاء و عرفج و سنط باشد. (منتهی الارب). زمینی که در آن گیاههای خاردار با برگ باشد. (ناظم الاطباء). و رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

دخوص

(تَ غَ رُ)

پیه ناک شدن دختر. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

دخوص

(دَ)

نعت است از دخوص که پیه ناک شدن جاریه باشد. (منتهی الارب). دختر پیه ناک

لغت نامه دهخدا

تخوص

(اِ)

گرفتن عطیۀ کسی را اگرچه قلیل باشد. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد). بخشیده را واستاندن. (آنندراج) ، گرفتن از کسی چیزی پس چیزی را. (از اقرب الموارد) (از المنجد) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خموص

(تَ عَلُ)

مصدر دیگر است برای خمص. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب). رجوع به خمص شود

لغت نامه دهخدا

اخوص

(اَ وَ)

از اعلام مردان عربست و از جمله لقب زید بن عمرو، شاعری از عرب، جمع واژۀ خوّان، نام ماه ربیع الاول بجاهلیت

لغت نامه دهخدا

اخوص

(اَ وَ)

چشم بگودافتاده. آنکه چشمش بگودی افتاده باشد. آنکه چشم خانه اش بمغاک افتاده باشد. آنکه چشمش در مغاک افتیده باشد. (زوزنی).