معنی مخطئه در لغت نامه دهخدا

فرقه ای از غلاه شیعه که می گفتند جبرئیل درفرود آوردن وحی خطا کرده. (خاندان نوبختی، ص 263)

معنی مخطئه در فرهنگ لغت هوشیار

گروهی از پیروان علی (ع) که جبرئیل را در رساندن پیام خدایی به محمد بن عبدالله (ص) لغزشمند می دانستند (فضل بن شادان)

معنی مخطئه - جستجوی لغت در جدول جو

مخطئه

لغت نامه دهخدا

مخطئه

فرهنگ لغت هوشیار

تخطئه

خطا بر کسی گرفتن، به خطا نسبت دادن، خطا گرفتن از کار کسی

فرهنگ فارسی عمید

تخطئه

(اِ)

به خطا منسوب کردن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (اقرب الموارد) (المنجد). خطا گرفتن در کار کسی. (غیاث اللغات از کنز). گفتن کسی را که تو خطا کردی. (منتهی الارب). تخطی ٔ. (ناظم الاطباء). خطا گرفتن در کار کسی و نسبت خطا به کسی دادن. (ناظم الاطباء) ، بدی از کسی دور کردن. یقال: خطّی ٔ عنه السوء. (منتهی الارب)

به خطا منسوب کردن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) (اقرب الموارد) (المنجد). خطا گرفتن در کار کسی. (غیاث اللغات از کنز). گفتن کسی را که تو خطا کردی. (منتهی الارب). تخطی ٔ. (ناظم الاطباء). خطا گرفتن در کار کسی و نسبت خطا به کسی دادن. (ناظم الاطباء) ، بدی از کسی دور کردن. یقال: خُطّی َٔ عنه ُ السوء. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

مخطمه

(مُ خَطْ طَ مَ)

مؤنث مخطم: ناقه مخطمه، ماده شتر مهار در بینی کرده شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

مخطره

(مُ طِ رَ)

بادیه مخطره، بیابانی که مسافر در آن، هم امید سلامتی داشته باشد و هم بیم هلاکت. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مخطره

(مُ خَطْ طَ رَ)

رنگ شده با گیاه خطر: لحیه مخطوره و مخطره، مخضوبه بالنبات المسمی الخطر. (از ذیل اقرب الموارد)