- محلقنه (مُ حَ قِ نَ)
یکی محلقن. (منتهی الارب). رجوع به محلقن شود
معنی محلقنه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ حَلْ لَ قَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث محلّق، یکی محلّق. (منتهی الارب). رجوع به محلق شود، شتران که به شکل حلقه داغ بر آنها کرده باشند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
(مِ قَ نَ)
لغت نامه دهخدا
ابزاری که بدان حقنه می کنند. (ناظم الاطباء). دستور. شیشۀ اماله. (یادداشت مرحوم دهخدا). ایریگاتور: اگر قرحه کهن بود، نخست رحم بباید شست به ماءالعسل به محقنه و زراقه. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)
اورایها تاشتانه باز جویانه پر وهانگرانه بطرز محققان همچون محققان: وقتها زمزمه ای بکردندی و بیتی محققانه بگفتندی
همچون محصلان مانند شاگردان، اجرت و مزدی که بفراهم آورنده مالیات و خراج دهند
