- محدده (مُ حَدْ دَ دَ)
مؤنث محدد (م ح د د)
معنی محدده - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
قسمتی که با نشانه ها و علائم از بخش های دیگر متمایز شده باشد، کنایه از چیزی که حدوحدود مشخص دارد
(مُ حَدْ دِ)
لغت نامه دهخدا
حد چیزی پدیدکننده. (آنندراج). کسی که تحدیدمی کند و حد چیزی را معین می نماید. (ناظم الاطباء).
- محددالجهات، اطلس فلک. (ناظم الاطباء). فلک نهم که کرۀ ارض و افلاک دیگر بدان منتهی شود و آن منتهای جهات است
- محددالجهات، اطلس فلک. (ناظم الاطباء). فلک نهم که کرۀ ارض و افلاک دیگر بدان منتهی شود و آن منتهای جهات است
(مُ مَدْ دَ دَ)
لغت نامه دهخدا
کشیده. کشیده شده. دراز: اًنها علیهم مؤصده. فی عمد ممدده (قرآن 8/104- 9) ، آن بر ایشان افکنده است و بر ایشان پوشیده در عمودهای دراز. (کشف الاسرار میبدی ج 10 ص 608)
(مُ حَمْ مَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان مرکزی بخش مریوان شهرستان سنندج، واقع در 11هزارگزی شمال دژ شاهپور و 2هزارگزی سیف، با 100 تن سکنه. آب آن از چشمه و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
(مُ حَمْ مَ رِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان طارم پائین بخش سیردان شهرستان زنجان، واقع در 27هزارگزی جنوب خاوری سیردان و 12هزارگزی راه مالرو عمومی سیردان به ابهر با 118 تن سکنه. آب آن از چشمه و راه آن مالروو صعب العبور است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
(مَ مَ دَ)
لغت نامه دهخدا
محمده. محمدت:
نی نبی فرمود جود و محمده
شاخ جنت دان بدنیا آمده.
مولوی.
رجوع به محمدت شود
نی نبی فرمود جود و محمده
شاخ جنت دان بدنیا آمده.
مولوی.
رجوع به محمدت شود
(شَ)
لغت نامه دهخدا
با کسی حرب کردن. (منتهی الارب) ، با کسی خلاف کردن. قال اﷲ تعالی یحادّون اﷲ و رسوله،ای یخالفون. (منتهی الارب). تحاد. مخالفت و امتناع از انجام آنچه که واجب است. (از لسان العرب) ، با کسی خشم گرفتن. (منتهی الارب) ، با کسی دشمنی نمودن. قال اﷲ تعالی ان الذین یحادّون اﷲ و رسوله، ای یخالفون. (منتهی الارب). معاداه. دشمنی، منازعه. (لسان العرب) ، خانه کسی هم حد خانه دیگری بودن. محادۀ خانه فلان،یعنی هم حد آن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). داری محاده داره. (از ناظم الاطباء). داری حد داره، ای محادتها. (اقرب الموارد) ، هم حد شدن و پیوستن و متصل شدن، شمردن. (ناظم الاطباء)
(مُ دَ لَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث محدل. حدلاء. (منتهی الارب). قوس محدله، کمانی که یکی از سرهای برگشتۀ آن راست شده باشد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کمان که یک گوشۀ وی برتر باشد از دیگر. (مهذب الاسماء)
(مُ حَدْ دِ ثَ)
لغت نامه دهخدا
فرقه ای از مرجئه و اصحاب حدیث که به امامت امام موسی کاظم و امام رضا قائل شده و این عقیده را فقط برای پیشرفت کار دین و از راه تصنع اختیار کرده بودند و پس از رحلت امام هشتم به عقیدۀ خود برگشتند (فرق ص 73) (خاندان نوبختی عباس اقبال ص 263)
(مُ دَ ثَ)
لغت نامه دهخدا
نام چند آب در وادیهای عضاه از بنی کعب بن عبدالدین ابوبکر که محدثۀ سواج خوانند و در نزدیکی عقلانه واقع است. (از معجم البلدان)
(مُ حَ د دَ)
لغت نامه دهخدا
تحدید گردیده شده. (ناظم الاطباء) ، تیز کرده شده و تیز نوک دار: محدد الرأس، نوک تیز
مونث محدث جمع محدثات. یا اقوال محدثه (شرع و کلام)، همه اقوالی که راجع بمرتکب معاصی کبیره حادث شده و آن چنان بود که مرجئه ایشانرا مومن و ازارقه و برخی دیگر کافر میدانستند و حسن بصری منافق میشمرد. و اصل بن عطا همه این مرتب را انکار کرده و عقیده مشهور خود را آورده. مونث محدث جمع محدثات. مونث محدث جمع محدثات
محدوده در فارسی مونث محدود: دیوار بند ساماندار مرزین مونث محدود جمع محدودات
خاوند، مرز شمار مرز گر، تیز کننده، تیز نگرنده تعیین کننده حد و کرانه چیزی، تیز کننده (کارد و جز آن)، تیز نگرنده
حد، حدود، دایره، قلمرو، منطقه