معنی محجم در لغت نامه دهخدا

نعت مفعولی از احجام. کسی که پس پا می شود و بازمی ایستد از کسی. (ناظم الاطباء). بازایستاده و پس پا شده از بیم. (از منتهی الارب). جبان و ضعیف القلب. (ناظم الاطباء). بازایستاده از بیم و خوف: گفت زندگانی ملک اسلام دراز باد اینهادر این مجلس بزرگ و این حشمت از حد گذشته از جواب عاجز شوند و محجم گردند. (تاریخ بیهقی چ فیاض ص 21)

معنی محجم در لغت نامه دهخدا

نعت فاعلی از احجام. رجوع به احجام شود

معنی محجم در فرهنگ لغت هوشیار

تنک نازک، ابزار باد کش (حجامت) : شیشه تانگو شاخ تانگو نیشتر باز ایستنده، بیم زده رقیق تنک، شیشه حجامت شاخ حجامت نیشتر حجامت جمع محاجم. باز ایستنده پس پا شونده از بیم

معنی محجم در فرهنگ فارسی معین

رقیق، تنگ، آلت حجامت، شاخ حجامت

معنی محجم - جستجوی لغت در جدول جو

محجم

لغت نامه دهخدا

محجم

لغت نامه دهخدا

محجم

فرهنگ لغت هوشیار

محجم

فرهنگ فارسی معین

محرم

(پسرانه)

حرام شده، ماه اول از سال قمری

فرهنگ نامهای ایرانی

محرم

ماه اول از سال هجری قمری، شهرالحرام، محرم الحرام. این ماه را برای آن محرم گفته اند که عرب در این ماه جنگ کردن را حرام می دانستند

فرهنگ فارسی عمید

منجم

کسی که علم نجوم می داند

فرهنگ فارسی عمید

محرم

خویشاوند نزدیک یا عضو خانواده که زناشویی با او حرام است، ویژگی آنکه پوشیدن سر و روی از او واجب نیست
بسیار صمیمی و امین

فرهنگ فارسی عمید

محرم

کسی که احرام حج بسته باشد، کسی که جامۀ احرام بر تن دارد

فرهنگ فارسی عمید

محجل

اسبی که دست یا دست و پایش سفید باشد، اسب دست و پاسفید، آنکه دست و پایش بر اثر وضو سفید شده است، کنایه از پاک و پرهیزکار

فرهنگ فارسی عمید

محجن

هر چوبی که سر آن خمیده باشد مانند چوگان، چوب سرکج

فرهنگ فارسی عمید

محجر

گرداگرد قریه، اطراف خانه، حرم
حدیقه، بوستان
کاسۀ چشم

فرهنگ فارسی عمید

محجه

میانۀ راه، وسط راه، راه راست

فرهنگ فارسی عمید

معجم

کتاب لغت، نقطه دار (حرف)

فرهنگ فارسی عمید

ملجم

لجام شده، کنایه از مطیع

فرهنگ فارسی عمید

منجم

معدن، مرکز چیزی، در علم زمین شناسی جا و مرکز فلزات و سنگ ها که در زیر یا روی زمین به طور طبیعی انباشته شده، کان

فرهنگ فارسی عمید

محجمه

(مَ جَ مَ)

جایی که حجامت کنند... ج، محاجم. (منتهی الارب). حجامتگاه از پشت. جای حجامت از پشت. (یادداشت مرحوم دهخدا). موضعی که در آن حجامت کنند

لغت نامه دهخدا

محجمه

(مِ جَ مَ)

شیشۀ حجامت. (مهذب الاسماء). شاخ حجامت. (از منتهی الارب). کپه. شیشۀ حجام. محجم. (یادداشت مرحوم دهخدا). شیشۀ حجام یا کدوی حجام که در آن خون میکشد و حجامت در این جا به معنی استره زدن است برای خون کشیدن. (غیاث) ، استرۀ حجامت. (غیاث). آلت حجامت کردن و آن استره ای باشد کوچک که به هندی پچهنه گویند

لغت نامه دهخدا

محمم

سیاه چهره: مرد، ارزیابی شده، آب گرد آمده: در تالاب آنکه متعه دهد زن مطلقه را، کسی که روی را با زغال سیاه کند، سری که پس از ستردن بر آن موی بر آید، جوجه ای که پر بر آورد

فرهنگ لغت هوشیار

محجه

این واژه در مرزبان نامه آمده: قدمی از محجه مراد من فراتر ننهاده راه، میانه راه میانه راه، طریق راه (راست) : قدمی از محجه مراد من فراتر ننهاده

فرهنگ لغت هوشیار

محجوم

انجیده از انجیدن (حجامت) مرد حجامت گرفته

فرهنگ لغت هوشیار

محجن

سرکج: دستواره چوگان نوک در پرندگان عصای سر کج، هر چوبی که سر آن خمیده باشد همچون چوگان

فرهنگ لغت هوشیار

محجل

این واژه در تازی برابر است با اسبی که چهار دست و پایش سپید باشد و اگر چون زاب به کار رود برابر است با سرشناس شناخته در فرهنگ فارسی معین برابر است با: در بند مقید در بند

فرهنگ لغت هوشیار

محرم

در حرم آینده، کسی که احرام حج بسته است، احرام بسته حرام کرده خدا، ناشایست، حرام، حرمت حرام شده، حرام داشته، ماه اول از سال هجری قمری محرم الحرام را گویند

فرهنگ لغت هوشیار

محجر

گرداگرد

فرهنگ لغت هوشیار

محجی

زفت

فرهنگ لغت هوشیار

محاجم

اندلسی دهان شیر نوشگیا از گیاهان مونث مخلص

فرهنگ لغت هوشیار

مجحم

تیز نگرنده

فرهنگ لغت هوشیار

تحجم

ورآیش چون خاز که ور آید (خاز خمیر)، گنجش (گنج حجم)، خونکش زبانزد پزشکی روشی در پزشکی کهنایرانی به نام خونکشی (حجامت) و آن چنان بوده که درون پیاله ای شیشه ای پنبه آلوده به مل (الکل) را افروخته و دهانه آن را بر پشت بیمار می چسبانند و چون گوشت و پوست می آماسید پیاله را برمی گرفتند و آماسیده را تیغ می زدند تاخون بیرون آید بیرون بر آمدن هر چیز، حجامت کردن مکیدن، بر آمدن پستان، باز داشتن،جمع تحجمات

فرهنگ لغت هوشیار

محجمه

تانگوکده محجمه در فارسی مکینه محجمه در فارسی: دهان شیر گیاه نورزی نوشگیا از گیاهان مونث مخلص

فرهنگ لغت هوشیار

محجب

در پرده، باز داشته پوشیده پنهان پوشیده شده پنهان: گفت: نیکوتر تفحص کن شب است شخصها در شب زناظر محجب است. (مثنوی) در پرده کرده در حجاب داشته، باز داشته

فرهنگ لغت هوشیار