- محبوبی (مَ)
محبوب بودن. محبوبیت
معنی محبوبی - جستجوی لغت در جدول جو
- محبوبی (مَ)
عبیدالله بن مسعود بن محبوب المحبوبی معروف به تاج الشریعه. از علمای قرن هشتم هجری. او راست: شرح المواضعالمغلقه من وقایهالروایه از ابن صدرالشریعه. (از المعجم المطبوعات ج 2 ستون 1620)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
زن محبوب، دوست داشته شده، آنکه یا آنچه مورد علاقه و محبت است، دوست، معشوق
(مَ)
لغت نامه دهخدا
حالت و چگونگی محجوب. شرم. آزرم. حیا. خجالت و شرمساری و شرمگینی. (ناظم الاطباء) :
ای دل محجوب بگذر از حجاب
زانکه محجوبی حجاب جان بود.
عطار
ای دل محجوب بگذر از حجاب
زانکه محجوبی حجاب جان بود.
عطار
از ساخته های فارسی گویان دوست داشتنی بودن دوستاکی محبوب بودن مورد محبت بودن: ... در میان رفقا محبوبیتی داشت
محبوبه در فارسی مونث محبوب بنگرید به محبوب مونث محبوب زنی که مورد محبت مردی واقع شده معشوقه: بگشوده گره ز زلف زر تار محبوبه نیلگون عماری. (دهخدا مجموعه اشعار) جمع محبوبات
حسن شهرت، شهرت، معروفیت، مقبولیت عام، وجاهت ملی
