- مجلخد (مُ لَ خِدد)
مرد ستان و دراز خفته. (منتهی الارب) (آنندراج). مردی که روی زمین دراز کشیده و خفته باشد. (ناظم الاطباء) (از محیط المحیط)
معنی مجلخد - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَ)
لغت نامه دهخدا
چابک و چالاک گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج). جلاده. جلد. جلوده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به جلاده و جلادت شود
(مِ لَ)
لغت نامه دهخدا
پوست پاره ای که زن نواحه بر روی زند بدان. ج، مجالید. (منتهی الارب) (آنندراج). پوست پاره ای که زن نوحه کننده بر روی خود زند. (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد) ، تازیانه. (از ذیل اقرب الموارد)
(مُ جَلْ لِ)
لغت نامه دهخدا
صحاف. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). آن که کتابها را جلد می کند. (از ذیل اقرب الموارد). جلدگر. جلدساز. پوست گر. آن که کراسه راپوست کند. آن که کتاب را پشت کند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، پوست باز کننده. (آنندراج) (از منتهی الارب). آن که پوست می کند شتر را. (ناظم الاطباء). پوست کننده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
جلدشده، جلددار، جلد (1، 2،)