معنی مجزیٔ - جستجوی لغت در جدول جو

مجزیٔ

لغت نامه دهخدا

(مُ تَ جَزْ زِءْ)

پاره پاره شده و جزء جزء شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، پسنده و راضی و خشنود. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

مجشیٔ

(مُ جَشْ شِءْ)

که آروغ آرد. که سبب باد گلو زدن باشد. (یادداشت به خطمرحوم دهخدا) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

مجتزیٔ

(مُ تَ زِءْ)

بسنده کننده به چیزی. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). راضی و خشنود خرسند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مجیٔ

(شَ)

از ’ج ی ه’، آمدن. (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط). مقابل ذهاب. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
چو سوی قبله، ملوک جهان بپیوستند
به سوی درگه عالی او مجی ٔ و ذهاب.
مسعودسعد.
نه بی عبارت او خلق را قیام و قعود
نه بی اجازت او روز را مجی ٔ و ذهاب.
عثمان مختاری.
، آوردن کسی را، غالب آمدن کسی را به آمدن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

از ’ج ی هَ’، آمدن. (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از محیط المحیط). مقابل ذهاب. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
چو سوی قبله، ملوک جهان بپیوستند
به سوی درگه عالی او مجی ٔ و ذهاب.
مسعودسعد.
نه بی عبارت او خلق را قیام و قعود
نه بی اجازت او روز را مجی ٔ و ذهاب.
عثمان مختاری.
، آوردن کسی را، غالب آمدن کسی را به آمدن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مجزی

(مَ زی ی)

جزاداده شده. پاداش داده شده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : الناس مجزیون باعمالهم. (امثال و حکم ج 1 ص 276)

لغت نامه دهخدا

مجزی

(شَ شَ حَ)

بی نیاز کردن از چیزی یا کسی، مجزاه (م / م ) ، لغتی است در همزه. (از منتهی الارب). و رجوع به مجزء (م ز ء / م ز ء) شود

لغت نامه دهخدا

معنی مجزیٔ - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما