- مجربذ(مُ جَ بَ / بِ)
فرس مجربذ و مجربذ القوائم، یعنی اسب گران دو ویا آنکه سر فروفکنده، هر دو پا را در موضع هر دو دست گذارد در رفتار. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء)
معنی مجربذ - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ جَرْ رَ بَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث مجرب. ج، مجربات. رجوع به مجرب و مجربات شود، دراهم مجربه، دراهم موزون. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). درمهای موزون. (ناظم الاطباء)
(مُ جَرْ رَ)
لغت نامه دهخدا
مرد آزمودۀ استواررأی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به مجرد شود
(مُ جَرْ رِ)
لغت نامه دهخدا
دانای کارها. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). مرد آزمایندۀ امور و دانای آنها، آزماینده و تجربه کننده. (ناظم الاطباء). آزمایشگر. آزماینده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
آزموده، باتجربه، پخته، تجربه دار، تجربه دیده، تجربه کار، حاذق، کارآزموده، کاردان، کارکشته، کارکرده، کهنه کار، ماهر
متضاد: نامجرب، ناآزموده، ناپخته، آزمایشگر، تجربه شده، آزموده شده
متضاد: نامجرب، ناآزموده، ناپخته، آزمایشگر، تجربه شده، آزموده شده