- مجرب
آزموده، تجربه شده، مردکار آزموده
معنی مجرب - جستجوی لغت در جدول جو
- مجرب (مُ جَرْ رِ)
دانای کارها. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). مرد آزمایندۀ امور و دانای آنها، آزماینده و تجربه کننده. (ناظم الاطباء). آزمایشگر. آزماینده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
- مجرب (مُ رِ)
صاحب شتران گرگین. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
- مجرب
مرد آزموده، کارکشته، استوار کرده، پرتجربه، جهاندیده، پخته
- مجرب ((مُ جَ رَّ))
کارآزموده، باتجربه
- مجرب
کار آزموده
- مجرب
آزموده، باتجربه، پخته، تجربه دار، تجربه دیده، تجربه کار، حاذق، کارآزموده، کاردان، کارکشته، کارکرده، کهنه کار، ماهر
متضاد: نامجرب، ناآزموده، ناپخته، آزمایشگر، تجربه شده، آزموده شده
متضاد: نامجرب، ناآزموده، ناپخته، آزمایشگر، تجربه شده، آزموده شده
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
مقابل مبنی
در علوم ادبی در صرف ونحو عربی، ویژگی کلمه ای که قبول اعراب کند
اسمی که حرکت آخر آن به واسطۀ نقش دستوری تغییر کند
واضح، آشکار
در علوم ادبی در صرف ونحو عربی، ویژگی کلمه ای که قبول اعراب کند
اسمی که حرکت آخر آن به واسطۀ نقش دستوری تغییر کند
واضح، آشکار
لغتی که از زبان دیگر وارد زبان عربی شده و تغییراتی مطابق آن زبان پیدا کرده، عربی شده
محل عبور، ممر، جای روان شدن
روش عادی و طبیعی انجام یک امر
در علوم ادبی در قافیه حرکت روی
روش عادی و طبیعی انجام یک امر
در علوم ادبی در قافیه حرکت روی
جواب دهنده، پاسخ دهنده، آنکه حاجت را برآورده می کند، اجابت کننده، از نام های خداوند
(مُ جَ بَ / بِ)
لغت نامه دهخدا
فرس مجربذ و مجربذ القوائم، یعنی اسب گران دو ویا آنکه سر فروفکنده، هر دو پا را در موضع هر دو دست گذارد در رفتار. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء)
(مُ جَرْ رَ بَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث مجرب. ج، مجربات. رجوع به مجرب و مجربات شود، دراهم مجربه، دراهم موزون. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). درمهای موزون. (ناظم الاطباء)
جمع ماربه، نیاز ها نیاز جمع مارب ماربه و ماربه حاجتها نیازها ضرورتها: برادران... به تازه رویی رسول را با ایجاز مارب و عطا باز فرستادند. حاجت جمع مارب
