- مجائع(مَ ءِ)
جمع واژۀ مجاعه و مجوعه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
معنی مجائع - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَوِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ مجاعه. (ناظم الاطباء). جمع واژۀ مجاعه و مجوعه. (اقرب الموارد). رجوع به مجاعه و مجوعه شود
(مَجْ جا)
لغت نامه دهخدا
آن که اکثر، خرمای خشک با شیر خورد. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، آن که اکثر شیر بر سر خرما خورد. (منتهی الارب) (آنندراج). آن که شیر بر بالای خرما خورد. (ناظم الاطباء). آن که شی-ر خوردن پس از خرما را دوست دارد. (از اقرب الموارد)
(مُجْ جا)
لغت نامه دهخدا
آش تنک که از آب و آرد ترتیب دهند. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). آش اوماج و آشی که از آب و آرد ترتیب دهند. (ناظم الاطباء)
(مَ مِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ مجمع (م م / م م ) . (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (آنندراج). جاهای جمع شدن. (غیاث). مواضع گرد آمدن مردم. جاهای فراهم آمدن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : هم از گرد راه قصد جامع کردم و روی بدان مجامع آوردم. (مقامات حمیدی). سلطان جاسوسان برگماشت واز مواضع و مجامع ایشان تجسس کرد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 398). صیت کرم اعراق و لطف اخلاق به اطراف و آفاق رسانیده و مسامع و مجامع را به نشر محامد اوصاف مطیب گردانیده. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 122) .و رجوع به مجمع شود، در شاهد زیر بمعنی جمیع آمده است: و بفرمود تامقنعه از سر وی فرو کشیدند... تا شرم دارد و حرکتی کند و او را از آن حالت مستکره آید که مجامع سر و روی او برهنه باشد. (چهارمقاله ص 114)
(مُ شِ)
لغت نامه دهخدا
ابن دارم بن مالک الاصغر بن حنظله از تمیم، ازعدنان. وی جد جاهلی است و اقرع بن حابس و فرزدق از نسل او هستند.
(رَ ءِ)
لغت نامه دهخدا
رجایع. جمع واژۀ رجیع. (ناظم الاطباء) ، جمع واژۀ رجیعه، شتر ماده که از سفری بازگردد بسوی سفری. (آنندراج). جمع واژۀ رجیعه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
گرسنگی. (ناظم الاطباء) : هو منی علی قدر مجاع الشبعان، یعنی او از من برقدر گرسنگی سیر است. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)
