- مثرودیطوس(مَ)
پادزهر منسوب به مهرداد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). نخست این تریاق مهرداد کرد و اندروماخس گوشت افعی بر آن زیاده کرد و تریاق اندروماخس همان تریاق است با افزونی گوشت افعی و تریاق فاروق نیز همین تریاق مثرودیطوس و تریاک اندروماخس است. اخلاط آن زعفران، مر، غاریقون، زنجبیل، دارچینی، کتیرا، سنبل هندی، کندر، خردل، عود، بلسان، اسطوخودس، قسط، سیسالنوس، کمافیطوس، قنه، علک البطم، دارپلپل، عصارۀ لحیهالتیس، جند بیدستر، ساذج هندی، جاوشیر، سلیخه، پلپل سپید، پلپل سیاه، سورنجان، جعده، سقودریون، دوتو، اکلیل الملک، جنطیانا، روغن بلسان، اقراص فرقیون، مقل، سداب، اشق، ناردین، مصطکی، صمغ عربی، قطراسالیون، قردمانا، تخم بادیان، انیسون، وج، سکبینج، اسارون، افیون، برگ گل سرخ، مشک طرامشیع، فو، اقاقیا، بزرهوفاریقون، شراب ریحانی و غیره. (ذخیرۀ خوارزمشاهی، یادداشت به خط مرحوم دهخدا). تریاقی است که مثروذیطوس پادشاه آن را ساخت و به نام خود موسوم کرد و گویند مثرود دیطوس نام طبیبی است که معجونی ساخت و آن را به اسم خود نامید. (از بحر الجواهر). و رجوع به مثروذیطوس و تریاق فاروق شود
