معنی مثامنه در لغت نامه دهخدا

هشت ملوکند از حمیر که خود را از جهت فرق ثمانیه مثامنه گفتند. (منتهی الارب). نام هشت نفر از پادشاهان حمیر. (ناظم الاطباء). و رجوع به لباب الانساب ج 2 شود

معنی مثامنه در لغت نامه دهخدا

بها کردن. (منتهی الارب). بها کردن وقیمت کردن. (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد)

معنی مثامنه - جستجوی لغت در جدول جو

مثامنه(مَ مِ نَ)

لغت نامه دهخدا

مثامنه(سُ)

لغت نامه دهخدا

آپامنه

(دخترانه)

نام دختر یکی از فرماندهان ایرانی در زمان سلوکیان

فرهنگ نامهای ایرانی

ثامنه

ثامن، هشتم، هشتمین

فرهنگ فارسی عمید

مجامله

چرب زبانی و خوشامدگویی، با کسی نیکویی و خوش رفتاری کردن

فرهنگ فارسی عمید

مثافنت

هم زانو نشستن، کنایه از همنشینی کردن

فرهنگ فارسی عمید

مثانه

کیسه ای ماهیچه ای در لگن خاصره که ادرار در آن جمع می شود، آبدان

فرهنگ فارسی عمید

مثانه

(مَ نَ)

آبدان که جای بول و کمیز باشد. (منتهی الارب) (آنندراج). جای کمیز اندر شکم. (دهار). کمیزدان. آبدان. (زمخشری). آبدان و جای بول. (ناظم الاطباء). جایگاه بول از انسان و حیوان. ج، مثانات. (از اقرب الموارد). و رجوع به مثانه شود، جای بچه. (منتهی الارب) (آنندراج). جای بچه در شکم. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

آبدان که جای بول و کمیز باشد. (منتهی الارب) (آنندراج). جای کمیز اندر شکم. (دهار). کمیزدان. آبدان. (زمخشری). آبدان و جای بول. (ناظم الاطباء). جایگاه بول از انسان و حیوان. ج، مَثانات. (از اقرب الموارد). و رجوع به مثانه شود، جای بچه. (منتهی الارب) (آنندراج). جای بچه در شکم. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مثانه

(مَ نَ / نِ)

آبدان و آن جزء از بدن حیوان که در وی کمیز جمعمی گردد. (ناظم الاطباء). کیسۀ بول که در شکم می باشد. (غیاث). آبگاه. کمیزدان. شاش دان. پیشاب دان. بیت البول. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). مثانه به شکل بلوطاست هر دو سر تیز و میان فراخ و هر دو رگ گرده که آن را برابخ گویند اندر مثانه گشاده است تا آب از آن راه از گرده به مثانه اندرآید و چنان نیست که این جاکه برابخ به مثانه رسیده راه آب راست اندرمثانه گشاده است، لکن نخست اندرجرم صفاق دو منفذ گشاده است، پس هر دو منفذ اندرمیان صفاق و عصب گشاده است بر درازی مثانه تا به آخر او که نزدیک منفذ بیرون شدن آب است. (ذخیرۀ خوارزمشاهی). کیسه ای است عضلانی غشایی و نازک و قابل اتساع که در عقب استخوان زهار واقع است. شکلش موقعی که خالی است پهن و جدارهایش برروی هم قرار گرفته اند و هنگامی که متدرجاً از ادرار پر شود، کروی و یا تخم مرغی شکل می شود. مثانه در موقعیکه خالی است، رأسش به طرف بالا و جلو و قاعده اش به طرف پایین و عقب است. زمانی که مقدارادرار در مثانه به 250 گرم برسد شخص حس ادرار می کند. ممکن است مثانه در موقع حبس البول محتوی یک لیتر یابیشتر ادرار باشد. (فرهنگ فارسی معین) :
نیک نگه کن که در حصار جوانیت
گرگ درنده است در گلوت و مثانه.
ناصرخسرو.
به کوه برق مثانه ز سنگ پارۀ لعل
به بحر ماه مشیمه ز نور بچۀ ناب.
خاقانی (دیوان چ سجادی ص 52).
و رجوع به مثانه شود.
- ورم مثانه، التهاب و عفونت و تورم جدار مثانه بر اثر عوامل میکربی و عفونی. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

ثامنه

(مِ نَ)

تأنیث ثامن، یک جزء از شصت جزء سابعه و ثامنه قسمت شده است به شصت تاسعه (فلک). ج، ثوامن

لغت نامه دهخدا

مثمنه

(مِ مَ نَ)

توبره. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). شبیه توبره. (از ذیل اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مثافنه

(سُ)

با کسی نشستن. (تاج المصادر بیهقی). هم زانو نشستن کسی را. (از منتهی الارب) (آنندراج). هم زانو نشستن کسی را و مجالست کردن وی را. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، کسی را بر چیزی یاری دادن. (تاج المصادر بیهقی). یاری کردن کسی را. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

میامنه

(عَ مَ)

به یمن آمدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). به یمن شدن. (المصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی) ، سوی راست گرفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). سوی دست راست شدن. (یادداشت مؤلف) ، سوی دست راست بردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). کسی را سوی دست راست ببردن. (المصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

مطامنه

(ضَ عَ)

پشت را پست و برابر کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مثامنی

(مَ مِ نی ی)

منسوب به مثامنه. (انساب سمعانی). رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

مزامنه

(شَ)

به زمان معاملت کردن. (تاج المصادر بیهقی). به روزگار معامله کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)