معنی متکنس - جستجوی لغت در جدول جو

متکنس

لغت نامه دهخدا

متکنی

(مُ تَ کَنْ نی)

بیان شده بطور کنایه. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

مکنس

(مُ کَنْنِ)

جاروب ساز و جاروب فروش. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مکنس

(مِ نَ)

جارو. جاروب:
چندانکه بشویی همه دل قار چو دبه
چندانکه بجویی همه تن ریش چو مکنس.
اثیرالدین اخسیکتی (از امثال و حکم ص 1435).
و رجوع به مکنسه شود

لغت نامه دهخدا

تکنس

(تَ)

به خیمه درآمدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). داخل شدن مرد درخیمه. (از اقرب الموارد) ، در هوده درآمدن زن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). درآمدن زن در هودج. (از اقرب الموارد) ، در کناس شدن آهو. (تاج المصادر بیهقی). به کناس پنهان شدن آهو. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مکتنس

(مُ تَ نِ)

خس و خاشاک روبنده. (غیاث) (آنندراج) ، پوشیده. نهان. پنهان:
معدن لعل و عقیق مکتنس
بهتر است از صدهزاران کان مس.
مولوی (مثنوی چ رمضانی ص 111)

لغت نامه دهخدا

متکنع

(مُ تَ کَنْنِ)

اسیری که در هم کشیده شود به دوال. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). محبوس به زنجیر بسته شده. (ناظم الاطباء). رجوع به تکنع شود

لغت نامه دهخدا

متکنف

(مُ تَ کَنْ نِ)

احاطه کننده. (آنندراج). احاطه کرده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به تکنف شود

لغت نامه دهخدا

متکنه

(مُ تَ کَنْ نِهْ)

رسیده به کنه و پایان چیزی. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

متکوس

(مُ تَ کَوْ وِ)

نگونسار گردنده ونگونسار. (آنندراج) (از اقرب الموارد). نگونسارگردیده و سرنگون شده. (ناظم الاطباء). رجوع به تکوس شود

لغت نامه دهخدا

متکیس

(مُ تَ کَیْ یِ)

به تکلف زیرکی نماینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) : و متفرسان نجوم و متکیسان طب. (ترجمه محاسن اصفهان ص 125) ، ظرافت کننده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متکدس

(مُ تَ کَدْ دِ)

اسبی که گرانبار باشد. (آنندراج). اسبی که چنان میرود که گویی گرانبار است. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به تکدس شود

لغت نامه دهخدا

متکلس

(مُ تَ کَلْ لِ)

سخت دونده. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متدنس

(مُ تَ دَنْنِ)

ریمناک. (منتهی الارب). چرکین و پلید و ریمناک و آلوده و ملوث و ناپاک. (ناظم الاطباء) ، بدخلق. (منتهی الارب). بدخلق و کج خلق. (ناظم الاطباء) ، رسوا و معیوب و زشت نام. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تدنس شود

لغت نامه دهخدا

متخنس

(مُ تَ خَنْ نِ)

غیبت کننده. (آنندراج). غماز. (ناظم الاطباء) ، پنهان و پوشیده و غایب، پس مانده و در عقب مانده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تخنس شود

لغت نامه دهخدا

مکنس

(مَ نِ)

جایی که آهو در آن پنهان می گردد. ج، مکانس. (ناظم الاطباء). جایی که آهو یا گاو از گرما بدان داخل گردد و پنهان شود. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا