معنی متکنع متکنع (مُ تَ کَنْنِ) اسیری که در هم کشیده شود به دوال. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). محبوس به زنجیر بسته شده. (ناظم الاطباء). رجوع به تکنع شود لغت نامه دهخدا
