- متکابر (مُ تَ بِ)
تکبر و بزرگ منشی نماینده. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). متکبر و مغرور و گردنکش. (ناظم الاطباء). رجوع به تکابر شود
معنی متکابر - جستجوی لغت در جدول جو
- متکابر
بزرگ منشی و تکبر نماینده
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَ بِ)
لغت نامه دهخدا
دو گروه با یکدیگر نزدیک شونده در حرب، گوئی میان ایشان اندازۀ شبری مانده است. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). جدا شدۀ از همدیگر به اندازۀ شبری. (ناظم الاطباء). و رجوع به تشابر شود
(مُ تَ بِ)
لغت نامه دهخدا
برنده از همدیگر. (آنندراج). از یکدیگر گذشته و مر یکدیگر را ترک کرده و پشت داده و از هم اعراض کرده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تدابر شود
(مُ تَ دِ)
لغت نامه دهخدا
پیوسته نگرنده چیزی را. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). نگاه کننده با دقت و با درنگی. (ناظم الاطباء). رجوع به تکادر شود
(مُ تَ ثِ)
لغت نامه دهخدا
با همدیگر نبردکننده در بسیاری مال. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تکاثر شود، افزون، افزوده، متزاید. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)
(مُتَ بِ)
لغت نامه دهخدا
برجهنده یکی بر دیگری. (آنندراج) (ازمنتهی الارب). بر جهنده بر یکدیگر. (ناظم الاطباء)
بیشدار آنکه بر دیگری در کثرت مال غلبه کند و بر او بنازد جمع متکاثرین
ستیزنده کابنده ستیزه کننده مکابره کننده معاند: (تا یک زمان مکابر در آمد و کمر بند بهمن بگرفت و از پشت اسب برداشت) (سمک عیار. 73: 1)
بسیار، زیاد، فراوان
высокомерный , высокомерный , хвастливый , заносчивый , высокомерный , самодовольный , надменный
