معنی متواطیه در لغت نامه دهخدا

متواطئه. مؤنث متواطی.، - اسماء متواطیه، مانند اطلاق لفظ مردم بر معنی که در اشخاص بسیار موجود است و آن را اسماء متواطیه خوانند. (اساس الاقتباس ص 12). و رجوع به متواطی ٔ شود

معنی متواطیه در فرهنگ لغت هوشیار

مونث متواطی. یا اسما متواطیات. اسمهای متواطی: ... مانند اطلاق لفظ مردم بر معنیی که در اشخاص بسیار موجود است و آنرا اسما متواطیه خوانند

معنی متواطیه - جستجوی لغت در جدول جو

متواطیه

لغت نامه دهخدا

متواطیه

فرهنگ لغت هوشیار

متواطی

موافقت کننده با یکدیگر، موافق و سازوار با یکدیگر

فرهنگ فارسی عمید

متوالیه

متوالی، پیاپی، پشت سرهم

فرهنگ فارسی عمید

متوازیه

(مُ تَ یَ)

مؤنث متوازی. ج، متوازیات: خطوط متوازیه خطوطی است که هر چند به لانهایه بروند بایکدیگر تلاقی نکنند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

متحالیه

(مُ تَ یَ)

امراءه متحالیه، زنی که شگفتی و زیبایی نماید. (ناظم الاطباء). و رجوع به تحالی و مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

مروانیه

(مَرْ نی یَ)

مروانیان. بنی مروان. آل مروان. رجوع به آل مروان شود.
- قصعه یا قعبۀ مروانیه، در بیت ذیل از منوچهری ظاهراً مراد کأس ام حکیم است، چه ام حکیم ساقیۀ ولید بن یزید خلیفۀ اموی مروانه نام داشته است. رجوع به تعلیقات دیوان منوچهری (ص 256) و الاغانی ابوالفرج اصفهانی شود:
خشت از سرخم برکند باده ز خم بیرون کند
وانگه ورا درافکند در قعبۀ مروانیه.
منوچهری

لغت نامه دهخدا

متواریه

(مُ تَ یَ / مُ یَ)

متواریه. مؤنث متواری. ج، متواریات. پنهان:
بعد نه سال آمد آنهم عاریه
گشت پیدا باز شد متواریه.
مولوی.
بر جمادات آن اثرها عاریه است
آن پی روح خوش متواریه است.
مولوی.
و رجوع به متواری (معنی اول) شود

لغت نامه دهخدا

متواریک

(مُ یَ)

از متواری + - ک، کمی پنهان. نهانک. متواری گونه:
دوش متواریک به وقت سحر
اندرآمد به خیمه آن دلبر.
فرخی (دیوان چ دبیرسیاقی ص 124)

لغت نامه دهخدا

متواطیٔ

(مُ تَ طِءْ)

با هم موافقت و سازواری و اتفاق کننده. (آنندراج) (از منتهی الارب). موافق و سازوار با همدیگر. (ناظم الاطباء) ، (اصطلاح منطقی) آن کلی است که حصول معنی و صدق آن بر همه افراد ذهنی و خارجی آن یکسان باشد مانند انسان که بر همه افراد ذهنی و خارجی انسان منطبق شود، خواه قوی باشد و خواه ضعیف، دانشمند و یا نادان. چنانکه نمیتوان گفت یکی انسان است و دیگری بیشتر از او انسان است. (از تعریفات جرجانی). مقابل مشکک: و نه چنان سپیدی بر برف و بر کافور، که یکی را بیش از دیگر نیست تا متواطی بودی. (دانشنامه ص 38)

لغت نامه دهخدا

متوالیه

(مُ تَ یَ)

مؤنث متوالی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به متوالی شود

لغت نامه دهخدا

متوارده

(مُ تَ رِ دَ)

مؤنث متوارد. ج، متواردات

لغت نامه دهخدا

متوارثه

(مُ تَ رِ ثَ)

مؤنث متوارث: امراض المتوارثه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مادۀ قبل شود