معنی متنغض - جستجوی لغت در جدول جو

متنغض

لغت نامه دهخدا

(مُ تَ نَقْ قِ)

ترکیده و کفیده و چاک شده و شکافته شده. (ناظم الاطباء) ، خون قطره قطره چکیده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به تنقض شود

لغت نامه دهخدا

متنفض

(مُ تَ نَفْ فِ)

آن که بیندجای را تا بشناسد. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که می نگرد جایی را تا بشناسد هر چه در وی باشد. (ناظم الاطباء). و رجوع به تنفض شود

لغت نامه دهخدا

متنغم

(مُ تَ نَغْ غِ)

سخن آهسته گوینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، آهسته سراینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آهسته خواننده و سراینده. (ناظم الاطباء). رجوع به تنغم شود

لغت نامه دهخدا

متنغص

(مُ تَ نَغْ غِ)

زندگانی تیره. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). تیره روزگار. رجوع به تنغص شود، بی آسایش در زندگانی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متنغش

(مُ تَ نَغْ غِ)

چیزی لرزنده و جنبنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). متزلزل و جنبان. (ناظم الاطباء). رجوع به تنغش شود

لغت نامه دهخدا

متنغر

(مُ تَنَغْ غِ)

دیگرگون گردنده و بر کسی خشم گیرنده. (آنندراج) (منتهی الارب) ، خشمناک و پر از خشم و غضب. (ناظم الاطباء). رجوع به تنغر شود