معنی متغمه - جستجوی لغت در جدول جو

آمیختگی جیوه با برادۀ دیگر فلزات. (ناظم الاطباء). تأنیث ملغم. ترکیب زیبق با فلزی دیگر. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مادۀ قبل و ملعم و ملقمه شود

لغت نامه دهخدا

متامه

(سَ)

با چیزی نبرد کردن به تمامی. (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی)

لغت نامه دهخدا

متکمه

(مُ تَ کَمْ مِهْ)

سرگشتۀ خودرای. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). سرگشته. (آنندراج). سرگشته و آواره ای که نمیداند کجا میرود. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متغمد

(مُ تَ غَمْ مِ)

فروپوشنده و پنهان دارنده. (آنندراج). کسی که خداوند عالم وی را از رحمت خود پوشانیده باشد و رحمت خدای او را گرفته باشد. (ناظم الاطباء) ، آب پر و مملو. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) (از اقرب الموارد). و رجوع به تغمد شود

لغت نامه دهخدا

متغمر

(مُ تَ غَمْ مِ)

رنگ شدۀ با زعفران. (از تاج العروس) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متغمس

(مُ تَ غَمْ مِ)

در آب فرو رفته و غوطه ور شده و غرق شده، رنگ کرده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) ، متغمس فی السواد، خود را آراسته با لباس سیاه. (از ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

مرغمه

(شَ صَ لَ)

مصدر میمی است به معنای رغم. (ناظم الاطباء). رجوع به رغم شود

لغت نامه دهخدا

مرغمه

(مَ غَ مَ)

سختی و ناپسندی. (از منتهی الارب). کره و اکراه. (از اقرب الموارد). رغم. و رجوع به رغم شود، بازیی است مر عربان را. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متخمه

(مَ خَ مَ)

از ’وخ م’، طعامی که تخمه آرد. (منتهی الارب) طعام متخمه، طعامی که تخمه آرد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)