- متشخص
بزرگ و ممتاز، دارای تشخص
معنی متشخص - جستجوی لغت در جدول جو
- متشخص (مُ تَ شَخْ خِ)
جدا و ممتاز. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، مرد معتبر و دارای آبرو و صاحب شأن و خدم و حشم. (ناظم الاطباء). و رجوع به تشخص شود
- متشخص
مرد معتبر و دارای آبرو و صاحب شان
- متشخص ((مُ تَ شَ خِّ))
ممتاز، دارای تشخص
- متشخص
برجسته، سرآمد، باشخصیت، متعین، متمایز، محترم، ممتاز
متضاد: بی سروپا
متضاد: بی سروپا
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَ رَخْ خِ)
لغت نامه دهخدا
آسان گیرنده. (آنندراج). کسی که آسان می گیرد. (ناظم الاطباء) ، کسی که اجازت و رخصت حاصل می کند. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به ترخص شود
(مُ تَ خِ)
لغت نامه دهخدا
کار مختلف و متفاوت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مختلف و متفاوت و جدا و ممتاز. (ناظم الاطباء)
(مُ تَ شَمْ مِ)
لغت نامه دهخدا
ترنجیده و گرفته شده، آب ناگوارد شده. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(مُ تَ لَخْ خِ)
لغت نامه دهخدا
بیان شده. شرح و توصیف شده، پیدا و روشن شده. (ناظم الاطباء). روش-ن ش-ده. (از فرهن-گ جانس-ون)
